ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»

Αθήνα, 14 Ιανουαρίου 2013

Η γενική συνέλευση των εργαζομένων στην εφημερίδα «Επενδυτής», που συνήλθε σήμερα μετά την απόλυση μιας συναδέλφου από το ατελιέ και την προαναγγελία για την απόλυση δύο ακόμη συναδέλφων, οι οποίοι καλύπτουν τα ρεπορτάζ αυτοκινήτου και τεχνολογίας, συζήτησε για τα νέα δεδομένα των εργασιακών σχέσεων, όπως διαμορφώνονται μετά τις εξελίξεις αυτές, και αποφάσισε ομόφωνα να ζητήσει από την ιδιοκτησία της επιχείρησης ενημέρωση για τις προθέσεις και τα σχέδιά της.
Η απόφαση της γενικής συνέλευσης μεταφέρθηκε από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στους κ. Μπενέκο και Σκαναβή, οι οποίοι δέχτηκαν να εκθέσουν στο σώμα τις αποφάσεις και τις σκέψεις που υπάρχουν σχετικά με το μέλλον της εφημερίδας. Η ενημέρωση θα γίνει ενώπιον της γενικής συνέλευσης το απόγευμα της Δευτέρας 21ης Ιανουαρίου.

 

Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων,
Κυριάκος Καρυώτης

Advertisement

Υπόμνημα των εργαζόμενων στην εταιρεία BESTEND Α.Ε., συμφερόντων του κ. Κώστα Γιαννίκου

Προς την κυβέρνηση, τα κόμματα, τους βουλευτές,

τις κρατικές και τις δικαστικές αρχές

Εκατόν σαράντα εργαζόμενοι στην εταιρεία Bestend βρισκόμαστε από τις αρχές Ιανουαρίου σε απεργιακή κινητοποίηση. Ζητούμε καταβολή δεδουλευμένων που η εταιρεία μάς οφείλει από τον Οκτώβριο. Σε αρκετούς από μας οφείλονται ακόμη περισσότερα.

Η εταιρεία, της οποίας πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι ο κ. Κώστας Γιαννίκος, εκδίδει την εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή» και τα περιοδικά TIVO, Informer και Δίφωνο. Η ιδιοκτησία ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε διαπραγμάτευση με υποψήφιους επενδυτές για τη μεταβίβαση της εφημερίδας. Αν η διαπραγμάτευση δεν τελεσφορήσει, υποστηρίζει, δεν βλέπει άλλη εναλλακτική πλην της πτώχευσης.

Εν ολίγοις, η ιδιοκτησία μάς διαμηνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι η ίδια δεν πρόκειται να καταβάλει τις οφειλόμενες αμοιβές, ούτε τις αποζημιώσεις σε περίπτωση λουκέτου, εκτός αν, ως από μηχανής θεός, κάποιος επενδυτής προθυμοποιηθεί να αναλάβει αυτά τα κόστη.

Εμείς απαντούμε με κάθε νόμιμο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας, προσπαθώντας να διασφαλίσουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Γνωρίζουμε πως η ιστορία μας δεν έχει κάτι εξαιρετικά πρωτότυπο. Εκατοντάδες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα τελούν σε στάση πληρωμών προς τους εργαζόμενους, σε μια κατάσταση οιονεί ή και κανονικής πτώχευσης.

Σ’ αυτό το τσουνάμι επιχειρηματικών πτωχεύσεων δύσκολα ξεχωρίζει κανείς πού αρχίζουν τα αποτελέσματα της καταστροφικής ύφεσης που διατρέχει όλη την οικονομία και πού ξεκινά η δολιότητα των επιχειρηματιών, που βρίσκουν ευκαιρία να «κάνουν ταμείο» και να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις τους, με τους εργαζόμενους ομήρους.

Ωστόσο, γνωρίζετε καλά ότι το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις κατάρρευσης στα ΜΜΕ. Και γνωρίζετε επίσης καλά ότι ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης που μας οφείλει τα δεδουλευμένα και ρισκάρει το κλείσιμο μιας ακόμη εφημερίδας και τριών περιοδικών, πρωταγωνιστεί εδώ και μήνες σε ένα ακόμη «κανόνι» στα ΜΜΕ, ίσως το πιο ηχηρό: στην υπόθεση του Alter, με 700 σχεδόν εργαζόμενους απλήρωτους και σε επίσχεση εδώ και πολλούς μήνες.

Ο κ. Κ. Γιαννίκος, μέχρι πρότινος διευθύνων σύμβουλος και του Alter, πρωταγωνίστησε κι εκεί, μαζί με τους συνεταίρους του, σε ένα αντίστοιχο σενάριο με απλήρωτους εργαζόμενους, προσφυγή στο άρθρο 99, διαπραγματεύσεις με επενδυτές φαντάσματα και απειλές για οριστική πτώχευση της επιχείρησης.

Τώρα, με την αλλαγή του Δ.Σ. στην εταιρεία «Ελεύθερη Τηλεόραση», κατάφερε να φύγει από το πρώτο πλάνο αυτής της κρίσης.

Την ίδια περίπου περίοδο, εξαφανίστηκε μαγικά από ένα άλλο απόκτημα της μικρής επιχειρηματικής του αυτοκρατορίας, τις 10 θεατρικές σκηνές της εταιρείας του «Ελληνικής Θεαμάτων» που μεταβιβάστηκαν σε άλλη εταιρεία, τη «Συμμετοχική Επενδυτική Θεαμάτων», η οποία ανήκει και εκπροσωπείται από στενότατο συγγενή της δικηγόρου του Κ. Γιαννίκου και μέχρι πρότινος του Alter, η οποία είχε διατελέσει και μέλος διοικητικών συμβουλίων και άλλων εταιρειών του.

Καθώς, λοιπόν, ο Κ. Γιαννίκος «αποσύρεται» από άλλες «βάσεις» του επιχειρηματικού ομίλου, φαίνεται να περιορίζεται στο ορμητήριό του, την εκδοτική επιχείρηση Modern Times, γνωστή από τις «τριγωνικές συναλλαγές» πώλησης οπτικοακουστικού υλικού στο Alter, υλικού που προηγουμένως αγοραζόταν από offshore με έδρα την Κύπρο.

Ανάλογες «τριγωνικές συναλλαγές» πραγματοποιούσε η Modern Times του Κ. Γιαννίκου και με την Bestend, στην οποία πωλούσε οπτικοακουστικό υλικό που διετίθετο ως προσφορά στα έντυπα της εταιρείας, την εφημερίδα και τα περιοδικά.

Φυσικά, δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Οι ιστορίες αυτές όπως και άλλες είναι γνωστές, πολλές έχουν δει το φως της δημοσιότητας και, εξ όσων γνωρίζουμε, ήδη απασχολούν τις εισαγγελικές αρχές.

Ωστόσο, καθώς εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε ο τελευταίος κρίκος αυτής της αλυσίδας, εκφράζουμε τους φόβους μας ότι το αίτημά μας για ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ -και το να μην πληρώνεσαι για δουλειά που έχεις παράσχει είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ- θα πνιγεί σε έναν κυκεώνα στοιχείων, ερευνών και νομικών ταχυδακτυλουργιών, όπου εμπλέκονται ιδιωτικά και δημόσια συμφέροντα.

Κι όμως, το δημόσιο συμφέρον (η καταβολή των φόρων και εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία), τα ιδιωτικά συμφέροντα (για παράδειγμα, τα συμφέροντα των μετόχων των τραπεζών που έχουν διαθέσει επισφαλή δάνεια σε εταιρείες του κ. Γιαννίκου) και το δικό μας συμφέρον, να πληρωθούμε για τη δουλειά μας και να διασώσουμε τις θέσεις εργασίας μας, είναι στην πραγματικότητα αλληλένδετα.

Κι είναι υποχρέωση της κυβέρνησης, των κρατικών αρχών, της Βουλής, της Δικαιοσύνης να τα διαχειριστούν με δίκαιο και διαφανή τρόπο. Σε τελευταία ανάλυση είναι υπόθεση δημοσίου συμφέροντος να ερευνήσουν οι αρμόδιες αρχές πώς διαχειρίζεται ένας επιχειρηματίας χρήματα που δεν είναι πάντα δικά του. Είναι των πιστωτών του, του κράτους (ως φόροι, εισφορές ή ως έσοδα από κρατική διαφήμιση), των απλήρωτων υπαλλήλων του, αλλά και των χιλιάδων πελατών του, που είναι τελικά οι φορολογούμενοι πολίτες. Από την άποψη αυτή, είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας ο διαφανής, σε βάθος διαχειριστικός έλεγχος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του κ. Γιαννίκου. Αλλά και κάθε επιχειρηματικού ομίλου που οδηγεί τις επιχειρήσεις σε κατάσταση πτώχευσης – χωρίς απαραίτητα να γίνεται και ο ίδιος φτωχός…

Η υποχρέωση διαχειριστικού ελέγχου, άλλωστε, παίρνει ακόμη πιο επείγοντα χαρακτήρα με δεδομένο ότι από δημόσιο βήμα, μόλις τον περασμένο Οκτώβριο, ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου είχε καταγγείλει ως ύποπτη τη δανειοδότηση υπερχρεωμένου τηλεοπτικού καναλιού, φωτογραφίζοντας το Alter. Ως γνωστόν, με βάση αυτή τη δημόσια καταγγελία ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Πεπόνης είχε διατάξει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για το ενδεχόμενο διάπραξης του αδικήματος της απιστίας από τις διοικήσεις των τραπεζών που ενέκριναν τα δάνεια.

Φοβούμαστε ότι αυτό δεν είναι το μόνο ζήτημα που πρέπει να ερευνήσει η Δικαιοσύνη, οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, τα κόμματα και οι βουλευτές.

Κι εμείς, υποχρεούμαστε και δικαιούμαστε να διατυπώσουμε μερικά πρόσθετα ερωτήματα προς κάθε αρμόδια αρχή:

Πρώτον, αναρωτιόμαστε ποια είναι η συνέχεια της δημόσιας καταγγελίας που έκανε ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ για τον υπό έλεγχο δανεισμό στο υπερχρεωμένο Alter. Ποια συνέχεια έδωσαν οι βουλευτές τού -κυβερνώντος ακόμη- κόμματος ΠΑΣΟΚ, με ερωτήσεις και έρευνα; Γιατί ακολούθησε τρίμηνη «σιγή ασυρμάτου»; Και τι έχει αποδώσει μέχρι στιγμής η εισαγγελική έρευνα για την ίδια υπόθεση;

Δεύτερον, έχουν επεκτείνει οι αρμόδιες δικαστικές αρχές την έρευνά τους και σε δανειοδοτήσεις προς άλλες εταιρείες συμφερόντων Κ. Γιαννίκου και μάλιστα από ανάλογη σύνθεση πιστωτών (τραπεζών);

Με ποιες εγγυήσεις δόθηκαν δάνεια 23 εκατ. ευρώ στην Bestend, όπως προκύπτει από τον ισολογισμό της εταιρείας το 2010;

Η αύξηση κεφαλαίου κατά 8 εκατ. ευρώ που πραγματοποίησε η εταιρεία στις 25/7/2011 προήλθε επίσης από δάνειο; Και αν ναι, με ποιους όρους χορηγήθηκε νέο δάνειο 8 εκατ. ευρώ το 2011 ύστερα από το δάνειο των 23 εκατ. ευρώ το 2010;

Τρίτον, με ποιες εξασφαλίσεις χορηγήθηκαν αυτά τα δάνεια, όταν το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας είναι 2,3 εκατ. ευρώ;

Τέταρτον, με βάση τον ισολογισμό της εταιρείας με τα 23 εκατ. ευρώ του δανείου του 2010 η εταιρεία θα μπορούσε να καλύψει τις δαπάνες της για 7 χρόνια ακόμη και με μηδενικά έσοδα. Οι συντάκτες και οι τεχνικοί της εταιρείας γνωρίζουμε ότι όχι μόνο δεν έγιναν επενδύσεις σε αυτό το διάστημα σε υλική υποδομή ή ανθρώπινο δυναμικό αλλά αντίθετα έγιναν περικοπές μισθολογικού κόστους (απολύσεις και μειώσεις μισθών). Πώς λοιπόν ο κ. Γιαννίκος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να εξοφλήσει τις οφειλές του προς τους εργαζόμενους της επιχείρησής του;

Πέμπτον, θα πρέπει να ελεγχθεί το ενδεχόμενο «παρατυπιών» στις τριγωνικές συναλλαγές μεταξύ εταιρειών συμφερόντων του ίδιου επιχειρηματία που εμφανίζονται ως διαδοχικοί αγοραστές και πωλητές οπτικοακουστικών και άλλων προϊόντων τα οποία, όπως γλαφυρά έχουν περιγράψει δημοσιεύματα του Τύπου και τηλεοπτικές εκπομπές, στη διαδρομή τους υπερτιμολογούνταν μαγικά. Ποια λογική αγοράς επιτρέπει και νομιμοποιεί έναν επιχειρηματία να αγοράζει μέσω της μιας του επιχείρησης ένα προϊόν στην τιμή των 10 λεπτών και να το χρεώνει στην άλλη του επιχείρηση στο δεκαπλάσιο, όπως έχει ακουστεί;

Έκτον, θα ελεγχθεί ο Κ. Γιαννίκος για τις οφειλές ύψους σχεδόν 1 εκατ. προς τα ασφαλιστικά ταμεία μόνο για την Bestend; Θα εφαρμοστεί ο νόμος που θεωρεί τη μη καταβολή εισφορών υπεξαίρεση;

Θα ελεγχθεί από τις αρμόδιες για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας αρχές για το γεγονός ότι έχει κηρύξει στάση πληρωμών στους εργαζόμενους όλων των επιχειρήσεών του;

Έβδομον, ποιες είναι οι αρμόδιες αρχές που θα ελέγξουν τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του επιχειρηματία, που αλλάζει διαρκώς τις μετοχικές συνθέσεις των εταιρειών του στις οποίες εμφανίζονται κι εξαφανίζονται υπεράκτιες εταιρείες με εξωτικά ονόματα και αδιαφανές ιδιοκτησιακό καθεστώς;

Ποιο είναι σήμερα το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Bestend; Ποια είναι η σχέση της με την εταιρεία «Κίνησις Ήχου και Εικόνας», συμφερόντων Κ. Γιαννίκου, που εμφανίζεται ως εκδότρια του λαθραίου τηλεοπτικού περιοδικού TIVI το οποίο κυκλοφόρησε για να παρακαμφθεί η απεργία μας;

Όγδοον, είναι αξιόπιστοι οι έλεγχοι των ισολογισμών των εταιρειών Κ. Γιαννίκου; Πώς αιτιολογούνται οι τεράστιες ζημιές που καταγράφονται σήμερα έπειτα από χρόνια θεαματικής κερδοφορίας; Πού επενδύθηκαν τα κέρδη των προηγούμενων χρήσεων; Γιατί οι υποχρεώσεις δημοσιότητας των λογιστικών στοιχείων μιας εταιρείας να μετατρέπονται σε ταχυδακτυλουργικά τρικ των επιχειρηματιών για να εξαφανίσουν κέρδη και έσοδα;

Ένατον, είναι νόμιμο και αποδεκτό μια επιχείρηση να εκχωρεί τα έσοδα από τα προϊόντα της, τις εκδόσεις της, σε άλλη εταιρεία του ίδιου επιχειρηματία, τη στιγμή που είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι και οι ασφαλιστικές τους εισφορές; Και έναντι ποιου ανταλλάγματος δίνεται αυτή η εκχώρηση;

Δέκατον, ποια κρατική αρχή θα ελέγξει το φαινόμενο ενός επιχειρηματία που εμφανίζει σχεδόν όλες του τις επιχειρήσεις στα πρόθυρα πτώχευσης, αφού προηγουμένως έχει φροντίσει να απογυμνώσει τις ίδιες -αλλά και τον εαυτό του- από κάθε περιουσιακό στοιχείο που θα μπορούσε να διασφαλίσει στοιχειωδώς τους απλήρωτους εργαζόμενους;

Ενδέκατον, 700 εργαζόμενοι στο Alter, 140 στη Bestend, 120 στη Modern Times κι ένας απροσδιόριστος ακόμη αριθμός ανθρώπων που εργάζονται στους τρεις ραδιοφωνικούς σταθμούς και στις επτά (!) δισκογραφικές εταιρείες συμφερόντων του κ. Κ. Γιαννίκου βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, απλήρωτοι, με παράνομα πετσοκομμένους μισθούς, υποψήφιοι άνεργοι, με κίνδυνο να χάσουν τις αποζημιώσεις ή ακόμη και το δικαίωμα επιδόματος ανεργίας, μέσω μεθοδεύσεων δολίων πτωχεύσεων.

Τι είδους δικαίωση προβλέπει γι’ αυτούς η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ που με τόσο πάθος υπερασπίζουν οι κρατικές αρχές όταν μας ζητούν να πληρώσουμε αγόγγυστα φόρους και λογαριασμούς; Πώς θα τους πληρώσουμε όταν για τρίτο μήνα ακροβατούμε στο όριο της επιβίωσης;

Ακούει κανείς; Αν ακούει, είμαστε εδώ για να τον διαφωτίσουμε…

Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία BESTEND Α.Ε.

Συγκέντρωση-Πορεία στην έδρα του εκδοτικού ομίλου Μπόμπολα τη Δευτέρα 14 Μαΐου 2012, 6 μ.μ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΜΠΟΜΠΟΛΑ

• Συγκέντρωση: Δευτέρα 14 Μαΐου, 6 μ.μ., Μετρό «Δουκίσσης Πλακεντίας»

Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις στα ΜΜΕ που κατέχει. Έχει επιβάλει δυο φορές περικοπές μισθών εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας, δείχνοντας πάντα την πόρτα εξόδου σε όσους αρνήθηκαν να το πράξουν. Για να το πετύχει αυτό, κινητοποίησε όλα τα μέσα: την τρομοκρατία, την επιστράτευση των τραμπούκων ρουφιάνων του μέσα στους χώρους δουλειάς και τους συνεχείς εκβιασμούς, απειλώντας ακόμα και με λουκέτα στα «μαγαζιά» του σε περίπτωση αντιδράσεων.

Κι όλα αυτά, επικαλούμενος τη μείωση του κύκλου εργασιών του λόγω κρίσης. Όταν τα προηγούμενα χρόνια ο όμιλος Μπόμπολα συσσώρευε αμύθητα κέρδη στα οποία οι εργαζόμενοι (εκτός μιας μικρής κλίκας επιτελικών στελεχών) δεν είχαν καμιά συμμετοχή. Όταν, όσο συνεχίζει το μακελειό στους χώρους εργασίας, αναλαμβάνει νέα έργα στα Βαλκάνια, οδεύοντας προς υπογραφή συμβάσεων ύψους 226 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ επικεντρώνεται στη διεκδίκηση νέων projects στα Βαλκάνια, τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή, ιδίως στο Κατάρ. Όταν έχει διεισδύσει στη διαχείριση απορριμμάτων από την Ελλάδα μέχρι τη Ρωσία, περνώντας από την Κύπρο και τη Γερμανία. Όταν, τέλος, αποκομίζει κέρδη 261,2 εκατ. ευρώ από την πώληση του 7,7% της European Goldfields, ιδιοκτήτριας του 95% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, δηλαδή των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής, για την εκμετάλλευση των οποίων ετοιμάζεται από τα ΜΑΤ νέο μακελειό των κατοίκων που εναντιώνονται στη λειτουργία τους.

Διαβλέποντας ότι η οικονομική συγκυρία θα χτυπήσει την πόρτα του, εφάρμοσε –πρώτος απ’ όλους, μαζί με τον Ψυχάρη στον ΔΟΛ– το δικό του μνημόνιο, έτσι ώστε ν’ αντισταθμίσει τις όποιες απώλειες, επωφελούμενος προκαταβολικά από τα κρατικά μνημόνια που θ’ ακολουθούσαν. Προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, έριξε στην ανεργία όσους τόλμησαν να εναντιωθούν, κι έπειτα όσους δεν ανήκαν στο στενό κύκλο της εργοδοσίας.

Αντιμέτωποι με αυτή τη βάρβαρη εργοδοτική επίθεση, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ότι εναρκτήριο λάκτισμα στην εξέλιξή της αποτέλεσε η απόλυση της πρώην συνδικαλιστικής εκπροσώπου των εργαζομένων του Έθνους, Πόπης Χριστοδουλίδου, που πρωτοστατούσε στον αγώνα κατά της υπογραφής ατομικών συμβάσεων και έχαιρε της εκτίμησης όλων των εργαζόμενων. Ούτε θα ξεχάσουμε το πισώπλατο χτύπημα απεργοσπάστη-εντεταλμένου της εργοδοσίας, δημοσιογράφου στην εφημερίδα Ημερησία, κατά συναδέλφου που βρισκόταν στην περιφρούρηση της απεργίας ενάντια στην απόλυση της Π. Χριστοδουλίδου.

Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τις βίαιες λεκτικές και σωματικές επιθέσεις από τους τραμπούκους της εργοδοσίας κατά της Ιωάννας Ηλιάδη, συνδικαλιστικής εκπροσώπου στην ίδια εφημερίδα, κατά τη διάρκεια γενικής συνέλευσης των εργαζομένων όπου κυριαρχούσε η διάθεση για αγωνιστικές κινητοποιήσεις – επιθέσεις που συνεχίστηκαν ακόμη και την ώρα που η συνάδελφος μεταφερόταν με φορείο στο ασθενοφόρο έξω από τη γενική συνέλευση.

Είναι αδύνατον να ξεχάσουμε ότι επικεφαλής αυτής της ομάδας τραμπούκων, που εξακολουθεί να δρα μέχρι σήμερα, είναι γνωστός κοντυλοφόρος της ΕΥΠ, πολυθεσίτης, με ανάλογη δράση ενάντια στους αγώνες των εργαζόμενων στην ΕΡΤ. Ούτε ότι αυτή τη στιγμή, έστω και τυπικά, εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Έθνος, στη θέση των δύο συναδέλφων μας που έδωσαν με γενναιότητα σκληρές μάχες απέναντι στην εργοδοσία, είναι ένας άνθρωπος του Μπόμπολα, εκλεγμένος με μόλις 7 ψήφους στο σύνολο των 176 εναπομεινάντων (τη μέρα της εκλογής του) δημοσιογράφων! Και είναι αδύνατο να παραβλέψουμε ότι στην πρώτη γραμμή των απολύσεων βρέθηκαν, και βρίσκονται (όσοι έχουν απομείνει), οι συνάδελφοι που τόλμησαν και τολμούν ν’ αντιταχθούν στην επιβολή της εργοδοτικής τρομοκρατίας στο συγκρότημα του Μπόμπολα.

Ανένδοτος στη σφαγή των εργαζομένων, ο Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει στο τελευταίο διάστημα στην απόλυση ακόμη 8 δημοσιογράφων και τεχνικών στον ραδιοφωνικό σταθμό SENTRA FM, δύο δημοσιογράφων στην εφημερίδα Ημερησία και άγνωστου αριθμού εργαζόμενων στα ατελιέ των εντύπων, ενώ έχει εξαγγείλει και νέο ψαλίδισμα των θέσεων εργασίας, αυτή τη φορά στο τμήμα ελεύθερου ρεπορτάζ στο κυριακάτικο Έθνος.

Η επιλογή των συστηματικών απολύσεων και η γενική αναδιάρθρωση στα ΜΜΕ δεν συμβαδίζει απλώς με την πρόθεση των ιδιοκτητών να μετακυλήσουν το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Αντανακλά επιπλέον τη στρατηγική επιλογή των αφεντικών για τον ακόμη πιο ασφυκτικό έλεγχο της παραγόμενης πληροφορίας-είδησης, σε μια περίοδο που οξύνονται οι κοινωνικές και ταξικές αντιδράσεις ενάντια στον μνημονιακό ολοκληρωτισμό. Αντανακλά τη στρατηγική επιλογή για την οργανωμένη –με στρατιωτική πειθαρχία– διάχυση του φόβου με στόχο την κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων.

Αντιστεκόμενοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας στον ΠΗΓΑΣΟ, επιλέγοντας συμβολικά τη Δευτέρα 14 Μαΐου, ημέρα λήξης της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων και τέλους της συλλογικά ρυθμιζόμενης μισθωτής εργασίας για περίπου το 80% των εργαζομένων.

• Για να αντισταθούμε στην εργοδοτική τρομοκρατία

• Για να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στον αγώνα των εργαζόμενων στον ραδιοφωνικό σταθμό SENTRA FM που απαντούν με συνεχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, με κύριο αίτημα την ανάκληση των πρόσφατων απολύσεων

• Για να απαιτήσουμε έξω από το σφαγείο του Μπόμπολα την ανάκληση των απολύσεων

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ katalipsiesiea.blogspot.com

Ο «Επενδυτής» δεν είναι πια στον… κόσμο του

Έπειτα από τρεις μήνες κινητοποιήσεων (απεργία, επίσχεση εργασίας κ.λπ.), καταφέραμε να κρατήσουμε την εφημερίδα ζωντανή, αλλά και τις θέσεις εργασίας μας, και επιστρέφουμε κοντά σας αυτό το Σάββατο. Η ηλεκτρονική σιωπή μας τις τελευταίες εβδομάδες οφείλεται στο ότι αποφύγαμε να τροφοδοτήσουμε φήμες και διαδικτυακά κουτσομπολιά, προτού να έχουμε κάτι σίγουρο στα χέρια μας.

Τώρα που η εφημερίδα οδεύει προς το πιεστήριο, θέλουμε και πάλι να ευχαριστήσουμε θερμά τους δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες, παλιούς και νέους, που στήριξαν την αγωνιστική προσπάθεια μας, και φυσικά τους συναδέλφους μας και όλους τους φορείς και οργανώσεις, που στάθηκαν στο πλάι μας.

Η ημερομηνία επιστροφής μας δεν είναι και η καλύτερη, αλλά μας πρόλαβαν οι εκλογές. Εξάλλου, γνωριζόμαστε πλέον και δεν νομίζουμε ότι θα μας παρεξηγήσετε. Το blog των εργαζομένων παραμένει ενεργό και περιμένει παρατηρήσεις και σχόλια σας, θετικά και αρνητικά για τη νέα προσπάθεια.

Ραντεβού στα περίπτερα λοιπόν…

Οι εργαζόμενοι του «Επενδυτή»

«Ελλάδα: η δημοκρατία δέχεται επίθεση»

Μεγάλη συμμετοχή στην εκδήλωση της ομάδας Real Democracy Now Berlin/Gr

Την Τρίτη, 13 Μαρτίου, 2012, στο κτίριο του συνδικάτου μεταλλουργών IG Metall, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα «Ελλάδα: η δημοκρατία δέχεται επίθεση». Στην κατάμεστη αίθουσα, Έλληνες και Γερμανοί συζήτησαν για την κρίση, την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και την κοινή απάντηση που οφείλουν να δώσουν οι λαοί της Ευρώπης.

Ο απεργός της Ελληνικής Χαλυβουργίας, Παναγιώτης Κατσαρός και η δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας Ντίνα Δασκαλοπούλου αναφέρθηκαν στους αγώνες τους ως κομμάτι των αγώνων ολόκληρου του λαού ενώ ο εργατολόγος του ινστιτούτου εργασίας της ΓΣΕΕ, Απόστολος Καψάλης, καθώς και ο πολιτικός επιστήμονας Gregor Kritidis περιέγραψαν με λεπτομέρειες την επίθεση των χρηματαγορών και την κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων. Τέλος, τη θέση των γερμανικών συνδικάτων για την Ελλάδα και την ανάγκη για πανευρωπαϊκούς εργατικούς αγώνες εξέφρασε ο Dierk Hirschel, διευθυντής οικονομικής πολιτικής του συνδικάτου VerDi.

Τόσο οι τοποθετήσεις των ομιλητών, όσο και η ζεστή υποδοχή του γερμανικού κοινού δείχνουν το ενδιαφέρον των γερμανών εργαζομένων για τους αγώνες στην Ελλάδα. Κοινή συνιστώσα όλων ήταν ότι η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη γραμμή σε μία μάχη ενάντια στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους σε όλη την Ευρώπη. Το κοινό συγκέντρωσε μάλιστα το ποσό των 900 ευρώ ως στήριξη στους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας και της Ελευθεροτυπίας. Θα ακολουθήσουν αντίστοιχες εκδηλώσεις σε Λύμπεκ, Αννόβερο και Αμβούργο (14, 15 και 16 Μαρτίου αντιστοίχως).

Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από την ομάδα Real Democracy Now! Berlin/GR και τα συνδικάτα IG Metall και VerDi. Είχε επίσης την υποστήριξη των ιδρυμάτων Rosa Luxemburg και Menschenwürde und Arbeitswelt καθώς και του συνδέσμου “Wir zahlen nicht für eure Krise”.

Βίντεο και φωτογραφίες από την εκδήλωση θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.reden.tk/?p=813&lang=el

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, 7/3/2012

Στην αποψινή μαζική γενική συνέλευση των εργαζομένων της Bestend αποφασίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία η υπογραφή του κειμένου που επεξεργάστηκαν οι νομικοί σύμβουλοι των σωματείων μας και της εργοδοσίας και το οποίο διασφαλίζει την καταβολή των δεδουλευμένων μας, ώστε να ακολουθήσει η άρση των ασφαλιστικών μέτρων (που δεσμεύουν τους τίτλους της εταιρείας) και προκειμένου να ολοκληρωθεί η υπό διαπραγμάτευση συμφωνία.

Επιφυλάξεις ως προς την υπογραφή του τελικού κειμένου εξέφρασε μικρή μερίδα εκ των συναδέλφων που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Απεργιακό δελτίο Νο 9

Αθήνα, 3 Μαρτίου 2012

Άλλη μια εβδομάδα πέρασε με συζητήσεις και επαφές για την καταβολή των δεδουλευμένων μας και το εργασιακό μας μέλλον. Ωστόσο, το deal «που σχεδόν έκλεισε», όπως επαναλαμβάνουν (εδώ και τρεις εβδομάδες τουλάχιστον) ο κ. Γιαννίκος και οι (εμφανιζόμενοι ως αγοραστές του τίτλου «Ο Κόσμος του Επενδυτή») κ.κ. Μπενέκος και Σκαναβής, μάλλον δεν περιλαμβάνει την εξόφλησή μας…
Συνοπτικά, τα συμπεράσματα των συνομιλιών της εβδομάδας που πέρασε συνοψίζονται στα εξής:
1. Οι «νέοι επενδυτές» μας ζητούν να τους εμπιστευτούμε (!) και να «αναλάβουμε το ρίσκο», ήτοι να υπογράψουμε την άρση των ασφαλιστικών μέτρων που έχουμε καταθέσει για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων μας, χωρίς να πάρουμε λεφτά στο χέρι, με την… υπόσχεση ότι αυτό θα γίνει τις επόμενες ημέρες (γενικά και αόριστα) και χωρίς κάποια νομική κατοχύρωση για μας.
2. Στο ποσό των δεδουλευμένων, που προτίθεται να μας καταβάλει η εργοδοσία, δεν περιλαμβάνονται οι ημέρες της επίσχεσης, με φαιδρές και ανυπόστατες δικαιολογίες.
3. Όσοι τελικά συνεχίσουν στην εταιρεία, που εκδίδει τον «Ελεύθερο Τύπο», θα υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένους όρους για τη διασφάλιση μας, για τους οποίους δεσμεύτηκε κατ’ επανάληψη η εργοδοτική πλευρά.

Κατόπιν τούτων, η γενική συνέλευση των εργαζομένων της Bestend αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ να μην άρει τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουμε καταθέσει και για τα οποία αναμένουμε την έκδοση της δικαστικής απόφασης, προτού καταβληθούν μέχρι τελευταίου λεπτού του ευρώ τα δεδουλευμένα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, στα οποία προφανώς περιλαμβάνονται βάσει νόμου και οι ημέρες της επίσχεσης.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Δικαστική απόφαση-βόμβα για τους συντάκτες σε ενημερωτικά sites και portals

Αναδημοσιεύουμε την είδηση από το ergasianews.blogspot.com:

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ: ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ SITES ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Το ERGASIANEWS είναι το μοναδικό ενημερωτικό blog που, πριν από μερικούς μήνες, τόλμησε να καταγγείλει τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής συντακτών σε ενημερωτικά sites και portals.
Η αγορά εργασίας στον τομέα του διαδικτύου είναι από τις δυσκολότερες (για να μην χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη λέξη) και οι συντάκτες θεωρούνται ανειδίκευτοι εργάτες και αμείβονται με τον κατώτατο βασικό μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες των sites βγάζουν εύκολο χρήμα από τις διαφημίσεις, αφενός γιατί ο χώρος του διαδικτύου καταγράφει σημαντική άνοδο στους δείκτες επισκεψιμότητας, αφετέρου τα λειτουργικά κόστη είναι σαφέστατα πιο χαμηλά σε σχέση με τις συμβατικές μεθόδους ενημέρωσης (εφημερίδες, τηλεόραση,ραδιόφωνο).
Το μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων), με απόφασή του στις 23/2, δικαίωσε εργαζόμενο συντάκτη στο site «dealnews.gr» που, αντί για το «μαύρο» μηνιάτικο των 450 ευρώ, ζητούσε να αναγνωριστεί η εργασία του ως εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου, και κατά συνέπεια να αμείβεται με βάση τα οριζόμενα στις συλλογικές συμβάσεις των ενώσεων συντακτών.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μπορεί να συνάπτει ένας δημοσιογράφος όταν ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου και εποπτείας του ως προς τον τόπο και χρόνο παροχής εργασίας. Επίσης αναφέρει ότι αυτό που διακρίνει την εξαρτημένη εργασία από την ανεξάρτητη (το αποκαλούμενο και «μπλοκάκι») δεν είναι το ποσοτικό στοιχείο, δηλ. η σώρευση περισσοτέρων ενδείξεων δέσμευσης και εξάρτησης, αλλά το ποιοτικό, δηλ. η ιδιαίτερη ποιότητα της δέσμευσης και εξάρτησης, η οποία έχει για τον εργαζόμενο συνέπειες που καθιστούν απαραίτητη την ιδιαίτερη ρύθμιση της σχέσης του με τον εργοδότη και δικαιολογούν την ειδική προστασία από το εργατικό δίκαιο.
Όταν δηλαδή ένας εργαζόμενος σε ειδησεογραφικό site δουλεύει και 7 και 8 και 12 μέρες συνεχόμενα, και αργίες και Σαββατοκύριακα, και αναλαμβάνει «βάρδιες» έχοντας έναν αρχισυντάκτη πάνω από το κεφάλι του, δεν μπορεί να αμείβεται ως «ελεύθερος επαγγελματίας», όπως συνηθίζουν να πράττουν σε συντριπτικό βαθμό τα αφεντικά των sites, αλλά δικαιούται να παίρνει όλα τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις (δώρα, επιδόματα, νυχτερινά, υπερωρίες, αποζημίωση απόλυσης και ό,τι άλλο τέλος πάντων έχει μείνει όρθιο από τη μνημονιακή επίθεση των αφεντικών).
Ακόμα, το δικαστήριο αναγνωρίζει την ιδιότητα του εσωτερικού συντάκτη στους εργαζόμενους των sites που, προσερχόμενοι καθημερινά και σε συγκεκριμένο ωράριο στα γραφεία της εταιρείας, αφού συλλέγουν πληροφορίες τηλεφωνικά, μέσω του διαδικτύου ή και με πρωτογενή έρευνα, συντάσσουν τα σχετικά κείμενα τα οποία δημοσιεύονται μετά από έλεγχο του αρχισυντάκτη. Άρα οι εργαζόμενοι σε ειδησεογραφικά sites έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσουν όλα όσα αναγνωρίζονται στους συντάκτες, πολλά παραπάνω δηλαδή από τον κατώτατο μισθό της ΓΣΕΕ που δίνουν ορισμένοι εργοδότες, όσα δεν επιλέγουν τα «μαύρα» ή το «μπλοκάκι».
Έχοντας ως βάση όλο το παραπάνω σκεπτικό, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο συγκεκριμένος εργαζόμενος θα έπρεπε να έχει πληρωθεί σύμφωνα με τη σύμβαση της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ, η οποία άσκησε πρόσθετη παρέμβαση στο δικαστήριο υπέρ των διεκδικήσεων του απολυμένου εργαζόμενου.) και ειδικότερα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αριθμ. 49548/2372 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τις επιχειρήσεις περιοδικών εκδόσεων που δεν είναι μέλη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου (ΣΕΠΤ). Έτσι επιδίκασε στον εργαζόμενο ένα ποσό από τα δεδουλευμένα του, το οποίο ζητούσε με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της εταιρείας «Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ».

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Αθήνα, 2 Μαρτίου 2012

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Αύριο, Σάββατο 3 Μαρτίου 2012, στις 4 μ.μ. έχουμε κρίσιμη Γενική Συνέλευση για το περιεχόμενο της υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας με τους νέους επενδυτές και την καταβολή των δεδουλευμένων μας.

ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Απεργιακό δελτίο Νο 8

Αθήνα, 24 Φεβρουαρίου 2012

Η δημοσιογραφική πιάτσα βοά τις τελευταίες ημέρες για το deal που έκλεισε μεταξύ Γιαννίκου (ο οποίος και το ανακοίνωσε στα σωματεία) και Σκαναβή-Μπενέκου, όσον αφορά τη μεταβίβαση του τίτλου «Ο Κόσμος του Επενδυτή» (και των εργαζομένων σε αυτόν) στην εταιρεία που εκδίδει τον «Ελεύθερο Τύπο».

Στο Διαδίκτυο διακινούνται «πληροφορίες» σχετικά με λεπτομέρειες που αφορούν την εν λόγω συμφωνία, ενώ μάθαμε ότι ήδη ξεκίνησε η διαμόρφωση του χώρου στο κτίριο της νέας μας επαγγελματικής «στέγης» στο Νέο Ηράκλειο, προκειμένου να «μετακομίσει» η ομάδα που θα δουλεύει για την εφημερίδα.

Και ενώ συνάδελφοι, συγγενείς και φίλοι μας εύχονται «καλό ξεκίνημα» και τονίζουν πόσο τυχεροί είμαστε που σε μια τόσο δύσκολη περίοδο δεν θα μείνουμε τελικά άνεργοι, εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε απλήρωτοι.

Η νέα μέθοδος που ανακάλυψε η εργοδοσία, για να κερδίζει χρόνο και να αναβάλλει την καταβολή των δεδουλευμένων μας, βασίζεται σε ένα γαϊτανάκι γύρω από την σύμβαση εργασίας που θα υπογράψουν όσοι συνεχίσουν στη νέα εταιρεία.

Παρά τις συνεχείς πιέσεις και επαφές των σωματείων μας και των νομικών μας συμβούλων με τους νομικούς της άλλης πλευράς, και παρότι εμείς εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια καλής θέλησης για την επίτευξη συμφωνίας, συνεχώς ανακύπτουν νέα εμπόδια και σκοτεινά σημεία στο υπό σύνταξη έγγραφο της σύμβασης εργασίας, που απαιτούν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων και πάει λέγοντας…

Αυτή η παρατεταμένη διαπραγμάτευση έχει απ’ ότι φαίνεται και ένα δεύτερο στόχο, να χωρίσει δηλαδή τους εργαζόμενους σε τρία στρατόπεδα: αυτούς που φεύγουν, αυτούς που μένουν και τα μπλοκάκια. Δεν θα τους περάσει! Η γενική συνέλευση των εργαζομένων στην Bestend έλυσε το πρόβλημα της αλληλεγγύης, πριν ξεκινήσει η απεργία μας. Συνεπώς, τζάμπα ο κόπος τους…

Πέρα από το deal όμως και επειδή οι υποσχέσεις δεν τρώγονται και δεν πληρώνουν δάνεια, ενοίκια, λογαριασμούς και σουπερμάρκετ, για μας ένα είναι το κρίσιμο ερώτημα:

ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΜΑΣ, ΚΥΡΙΕ ΓΙΑΝΝΙΚΟ;

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου στα περίπτερα το δεύτερο απεργιακό φύλλο των εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας»

Οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία» επιστρέφουν, τώρα και με… τη βούλα του νόμου! Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου στα περίπτερα όλης της χώρας το δεύτερο απεργιακό φύλλο.

Απορριπτική ήταν η απόφαση του δικαστηρίου για τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε η Χ. Κ. Τεγόπουλος εναντίον της εταιρείας «Ενότητα» (εκδίδει την εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» και βοηθάει στην έκδοση του απεργιακού φύλλου), ώστε να αποτραπεί η έκδοση του δεύτερου απεργιακού φύλλου των εργαζομένων στην «Ελευθεροτυπία». Το φύλλο θα κυκλοφορήσει κανονικά το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου.

ΚΑΛΕΣΜΑ

Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2012

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Αύριο, Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012 στις 7 μ.μ. έχουμε κρίσιμη Γενική Συνέλευση για το περιεχόμενο της υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας με τον «νέο επενδυτή» και την καταβολή των δεδουλευμένων μας.

Η παρουσία όλων μας κρίνεται απολύτως απαραίτητη!

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

«Το Πειρατικό Κόμμα επιθυμεί μία Ευρώπη ολοένα πιο δημοκρατική»

Συνέντευξη του Τόμας Γκάουλ (Διεθνής Συντονιστής Κόμματος Πειρατών Γερμανίας και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Pirate Parties International)

 

Συναντήσαμε το Γερμανό «πειρατή» στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ κατά τη διάρκεια της παρουσίας του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου και ενώ στους δρόμους της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας χιλιάδες πολίτες διαδήλωναν ενάντια στη λαίλαπα που φέρνει μαζί του το δεύτερο Μνημόνιο. Ο Τόμας Γκάουλ μας εξήγησε ότι στη Γερμανία δεν υπάρχει έγκυρη πληροφόρηση για το τι συμβαίνει ακριβώς στην Ελλάδα, ενώ εκτιμά ότι το νεοσυσταθέν Κόμμα Πειρατών Ελλάδας έχει πολλά περιθώρια δράσης και επιτυχίας.

 

Ποια είναι η εικόνα που αποκομίσατε από την Ελλάδα σε αυτήν την επίσκεψή σας;

Είδα πολλά κλειστά καταστήματα, καταστήματα που μόλις έβαλαν λουκέτο. Διακρίνει κανείς ότι η οικονομία υποφέρει πολύ…

 

Το πολιτικό τοπίο αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα είναι πολύ ρευστό. Ποία νομίζεται ότι θα είναι η ανταπόκριση των Ελλήνων για το νεοϊδρυθέν Κόμμα Πειρατών;

Πιστεύω ότι το Ελληνικό Κόμμα Πειρατών θα καταφέρει πολλά. Θα κινητοποιήσει πολλούς πολίτες, ώστε να  κάνουν νέες σκέψεις και να επανακτήσουν  την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική. Σε μία άλλου είδους πολιτική όμως, η οποία πρέπει πρώτα να αναπτυχθεί στην Ελλάδα. Γιατί αυτήν τη στιγμή το πολιτικό σύστημα δεν ακούει τους πολίτες. Η γνώμη των πολιτών πρέπει να λαμβάνετε υπόψη και σε ορισμένα ζητήματα θα πρέπει να διεξάγονται δημοψηφίσματα.

 

Στην Ελλάδα οι πολίτες βλέπουν κάθε μέρα τη Δημοκρατία να τίθεται σε κίνδυνο. Πως πιστεύετε ότι ένα άγνωστο ακόμα κόμμα θα τα καταφέρει να φέρει στο επίκεντρο της πολιτικής πάλι τους πολίτες;

Είναι κάτι εφικτό. Όταν το Κόμμα των Πειρατών κατάφερε να μπει στο Κοινοβούλιο του Βερολίνου υπήρξαν αλλαγές, όσον αφορά τη διαχείριση της πολιτικής. Άρχισαν να υιοθετούνται θέσεις που στο παρελθόν δεν λαμβάνονταν καν υπόψη. Στη Γερμανία προσπαθούν τώρα να ακούν περισσότερο τους πολίτες. Αυτό μπορεί να συμβεί και στη Ελλάδα.

 

Η Ελλάδα αυτήν την στιγμή, όμως, είναι μία ειδική περίπτωση. Πολλές Ελληνίδες και πολλοί Έλληνες αισθάνονται ότι η χώρα είναι ένα πειραματόζωο. Έχει σκεφτεί το κόμμα σας μία συγκεκριμένη στρατηγική όσον αφορά την Ελλάδα;

Ναι, έχουμε κάνει σκέψεις για το ελληνικό ζήτημα, όμως δεν μπορούμε ακόμα να διατυπώσουμε μία θέση, γιατί μας λείπουν έγκυρες πληροφορίες. Το Πειρατικό Κόμμα Γερμανίας δεν θα προσπαθήσει να επηρεάσει το Πειρατικό Κόμμα Ελλάδας. Αυτό πρέπει να βρει το δικό του δρόμο. Αν ερωτηθούμε όμως, σίγουρα θα πούμε τη γνώμη μας.

 

Ποια είναι η θέση της παράταξης σας για τη διάσωση της Ελλάδας και των άλλων υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης;

Δεν έχουμε ακόμα μία συγκεκριμένη θέση επί αυτού. Θα επιθυμούσα να είχαμε επεξεργαστεί περαιτέρω το οικονομικό μας πρόγραμμα. Εύχομαι να έχει ολοκληρωθεί έως τις βουλευτικές εκλογές το 2013 στη Γερμανία. Αυτό που έχει ξεκάθαρα δηλώσει το Πειρατικό Κόμμα Γερμανίας είναι ότι στηρίζουμε την Ευρώπη.

 

Ποια Ευρώπη όμως; Γιατί εδώ, στην Ελλάδα, βλέπουμε το πρόσωπο μίας άλλης Ευρώπης…

Το Πειρατικό Κόμμα Γερμανίας επιθυμεί μία Ευρώπη των κρατών-μελών που δεν θα διοικείται από πάνω (σ.σ. από τις ισχυρές χώρες, π.χ. Γερμανία ή Γαλλία). Μία Ευρώπη που θα γίνεται ολοένα πιο δημοκρατική.

 

Η Ελλάδα δέχεται εδώ και καιρό μία άνευ προηγουμένου επίθεση από γερμανικά ΜΜΕ και πολιτικούς. Υψηλόβαθμα στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης έχουν παραδεχτεί ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι, όχι μόνο δεν έχουν πληρώσει ένα σέντ για την Ελλάδα, αλλά και ότι η Γερμανία έχει κερδίσει από την κρίση. Που οφείλεται αυτή η αρνητική στάση λοιπόν;

Είναι αλήθεια ότι καλλιεργείται αυτό το αρνητικό κλίμα. Στον γερμανικό πληθυσμό, όμως, το κλίμα δεν είναι οπωσδήποτε εναντίον της Ελλάδας. Απλά δεν είναι κατανοητό τι γίνεται σε πολιτικό επίπεδο στην Ελλάδα. Πολλοί αναρωτιούνται τι κάνουν οι Γερμανοί πολιτικοί με την Ελλάδα. Δυστυχώς, δεν έχουμε αρκετή πληροφόρηση μέσω των ΜΜΕ, ώστε να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε. Βρισκόμαστε μπροστά από ένα μεγάλο ερώτημα: Τι συμβαίνει αυτήν την στιγμή στην Ευρώπη;

 

Ποια απάντηση θα δίνατε σε κάποιους που σας επικρίνουν ότι η παράταξη σας βάζει σαν προτεραιότητα το Copyright, τη στιγμή που σε χώρες, όπως στην Ελλάδα, προτεραιότητα είναι πλέον το ζήτημα της διαβίωσης;

Θα έλεγα ότι και το ζήτημα του Copyright ίσως είναι μέρος του προβλήματος, γιατί σε αυτόν τον τομέα ρέουν χρήματα, που σε κάποιες περιπτώσεις στερούνται από τους ίδιους τους πολίτες. Επίσης, σε αυτούς τους επικριτές θα απαντούσα ότι μία από τις προτεραιότητες μας είναι και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών.

 

Ποιες είναι οι προτεραιότητες που πρέπει να βάλει το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας;

Θα ήταν καλό να ξεκινήσει μία δυναμική διαδικασία εκδημοκρατισμού, ώστε να οικοδομηθεί μία πραγματικά καλή δημοκρατία. Μία μικρή αλλαγή, ίσως ακόμα και όσον αφορά την υποχρέωση ψήφου: να μετατραπεί σε δικαίωμα ψήφου. Για να πουν στον πολίτη ότι δεν πρέπει μόνο να ψηφίζει, αλλά έχει το δικαίωμα να το κάνει, όπως επίσης έχει και το δικαίωμα να συμμετέχει στη χάραξη πολιτικής. Το επόμενο που θα πρέπει να κάνει η παράταξη είναι να φτιάξει ένα οικονομικό πρόγραμμα το οποίο θα στηρίζεται από όλους. Η ελληνική οικονομία πρέπει κάπως να ανοικοδομηθεί, δεν πρέπει να καταστραφεί.

 

Στις τοπικές εκλογές στο Βερολίνο τον περασμένο Σεπτέμβριο καταφέρατε από το πουθενά να πάρετε ποσοστό περίπου 9%. Ποία ήταν η συνταγή της επιτυχίας της παράταξης σας;

Δεν υπάρχει μία συνταγή για αυτήν την επιτυχία. Και εμείς οι ίδιοι εκπλαγήκαμε από την ανταπόκριση των ψηφοφόρων, σε μία χρονική στιγμή που κανείς από εμάς δεν περίμενε ότι θα γινόταν. Προσπαθήσαμε όμως να αναλύσουμε αυτήν την επιτυχία και πιστεύουμε ότι βρήκαμε αυτήν την ανταπόκριση, γιατί είπαμε στους πολίτες: «μπορείτε να συμμετέχετε στη χάραξή της πολιτικής και επίσης να την μεταφέρετε». Καταφέραμε να κινητοποιήσουμε 25.000 πολίτες που δεν ψήφιζαν. Αυτό είναι ένα καλό αποτέλεσμα. Αυτό δείχνει ότι με μία καλή προσέγγιση και με τη συμμετοχή των πολιτών στην πολιτική μπορεί κανείς να κινητοποιήσει ακόμα και εκείνους που έχουν χάσει κάθε ελπίδα.

 

Info

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας ιδρύθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2012. Είναι το 22 ο επίσημα αναγνωρισμένο από το κράτος του από τα 57 κόμματα Πειρατών σε όλο τον κόσμο, με εκλεγμένους συνολικά 2 Ευρωβουλευτές, 15 Βουλευτές και 194 Δημοτικούς Συμβούλους σε όλη την Ευρώπη. Έως σήμερα το κόμμα έχει 480 μέλη, τα οποία βρίσκονται σε 46 διαφορετικούς νομούς της Ελλάδας (www.piratepaty.gr).

Στην πολιτική υπάρχει πάντα και το «ΟΧΙ»

Του Γιώργου Γουγά

 

Είναι δικαιολογημένη η απόπειρα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. να δικαιολογήσουν την στάση τους και για το τρίτο «ΝΑΙ» στα εκβιαστικά διλήμματα των ευρωπαίων εταίρων μας (τρόπος του λέγειν). «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα», μας λένε. «Αν δεν συναινούσαμε, θα είχαμε οδηγηθεί στην χρεοκοπία», μας λένε. «Αν δεν σκύβαμε το κεφάλι, θα μας έσφαζαν», μας λένε. Έχουν άραγε δίκαιο; Δεν ξέρω. Ξέρω, όμως, τι έκανε ένας άλλος πολιτικός ηγέτης, όχι του διαμετρήματος των δικών μας, αλλά υπέρτερος. Όχι πολύ μακριά από την σημερινή συγκυρία, ώστε να το έχουν ξεχάσει…

Πριν από οκτώ περίπου χρόνια, τον Απρίλιο του 2004, ο κυπριακός λαός, με μεγάλη και καθαρή πλειοψηφία (75,83%), αποφάσισε να πει με την ελεύθερη έκφρασή του στο δημοψήφισμα το μεγάλο «ΟΧΙ» στο σχέδιο Ανάν. Οι αναγνώστες θα θυμούνται -υποθέτουμε- τη σκληρή προπαγάνδα υπέρ του «ΝΑΙ», στην οποία υπέβαλλαν τους πολίτες της Κύπρου η συντριπτική πλειοψηφία της ευρωπαϊκής, ελλαδικής και κυπριακής ελίτ. Το τι ακούσαμε τότε δεν περιγράφεται: ότι το «ΟΧΙ» θα είναι καταδικαστικό για την Κύπρο, ότι θα θέσει σε κίνδυνο την ενταξιακή πορεία της Κύπρου (η οποία ολοκληρωνόταν και τυπικά έναν μόλις μήνα αργότερα), ότι θα θέσει την Κύπρο σε διεθνή απομόνωση, ότι θα στραγγίξει από τον οικονομικό αποκλεισμό.

Κι έμεινε μόνος ο αείμνηστος και αξιομακάριστος Τάσσος Παπαδόπουλος να φυλάττει Θερμοπύλες, λέγοντας την μοναδική, αληθινά, σπουδαία φράση που ακούσαμε από χείλη Έλληνα πολιτικού από τη Μεταπολίτευση και μετά: «Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών…».

 

Εκβιασμοί

 

Στο παιχνίδι των πιέσεων είχε μπει τότε και ο Επίτροπος της Ε.Ε., Γκίντερ Φερχόιγκεν, η ιταμή συμπεριφορά του οποίου απέναντι στον πρόεδρο της Kυπριακής Δημοκρατίας, Tάσσο Παπαδόπουλο, στον οποίο είπε τη φράση «απαιτώ, λοιπόν, εδώ και τώρα να τηρήσετε τη δική σας υποχρέωση», προκάλεσε αλγεινή εντύπωση στην Eλλάδα και στην Kύπρο. Συστηματική πίεση άσκησε εναντίον της Kύπρου και ο Xαβιέ Σολάνα, ο ύπατος εκπρόσωπος της E.E. για την εξωτερική και την αμυντική πολιτική, προσπαθώντας να φοβίσει τους Eλληνοκύπριους για τις συνέπειες του «όχι». Yπέρ του «ναι» τάχθηκε σύσσωμο και το Eυρωκοινοβούλιο, ενώ ο πρόεδρός του Πατ Kοξ υπερέβη τα όρια, όταν διαπίστωσε εμβριθώς ότι «αυτή δεν είναι εικόνα χώρας που κανονικά θα έπρεπε να τηρεί τα κριτήρια της Kοπεγχάγης»! Ο δε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, τότε, ο Κόφι Άναν δήλωνε πως αυτό ήταν το σχέδιο και δεν υπάρχει άλλο, εναλλακτικό.

Σε όλα αυτά ο κυπριακός λαός είπε το μεγάλο όχι. Και -ω του θαύματος!- η Κύπρος παρέμεινε στην θέση της! Ακούνητη. Ούτε σε απομόνωση εισήλθε, ούτε η ενταξιακή της πορεία ανακόπηκε, ούτε τίποτα μοιραίο της συνέβη. Μάλιστα, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, επί τη βάσει αναζήτησης ενός νέου σχεδίου σε μέλλοντα χρόνο. Σήμερα η Κύπρος (αυτό το μισοφαγωμένο, ριγμένο στο πέλαγος, χρυσοπράσινο φύλλο) αναδεικνύεται σε κυρίαρχο του γεωπολιτικού παιχνιδιού στην Μεσόγειο. Κάνει ό,τι δεν κάνουμε εμείς εδώ και χρόνια. Φτιάχνει νέες στέρεες συμμαχίες, φτιάχνει Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες. Φτιάχνει το μέλλον της και το διαπραγματεύεται αποκλειστικά στην βάση των δικών της συμφερόντων.

Θα μπορούσε να ήταν καλύτερη η τύχη της, αν είχε αποδεχτεί το Σχέδιο Ανάν; Κανείς δεν ξέρει. Αυτό που ξέρουμε όλοι σίγουρα είναι πως δεν χάθηκε, όταν αρνήθηκε να σκύψει το κεφάλι και άσκησε περήφανα την δική της ανεξάρτητη διπλωματία, διατηρώντας την αυτονομία της και την αυτονομία και των έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της.

 

Διδάγματα

Η παραπάνω διαπίστωση και ο προφανής παραλληλισμός με τα σημερινά εν Ελλάδι γίνεται (με αφορμή τις πιέσεις που ασκούνται στους Έλληνες πολίτες εντός και εκτός των συνόρων), για να σημειωθούν τα παρακάτω:

1. Ότι υπάρχουν αληθινοί ηγέτες και πατριωτικές κυβερνήσεις που ξέρουν να διαπραγματεύονται και να μην ξεπουλούν συνειδήσεις και πατρίδα.

2. Ότι οι εκβιασμοί πιάνουν μόνον εκεί που υπάρχει ευεπίφορο έδαφος.

3. Ότι εναλλακτικά σχέδια πάντα υπάρχουν.

4. Ότι τα δημοψηφίσματα και οι εκλογές κάνουν κακό στην υγεία. Όχι των πολιτών, αλλά των συμφερόντων…

ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ!

Την Τετάρτη στα περίπτερα όλης της χώρας το απεργιακό φύλλο των απλήρωτων εργαζομένων στην «Ελευθεροτυπία».

Στηρίζουμε, διαδίδουμε!

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

ΑΘΗΝΑ 12/2/2012…

Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απήντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς!

Τάραξε τα νερά η «επικήρυξη» των τροϊκανών

Οι συνδικαλιστές της ΠΟΑΣΥ θα ζητήσουν από τη δικαιοσύνη την ποινική δίωξη των εκπροσώπων της τρόικας και απειλούν με απεργιακές κινητοποιήσεις, «για να μη γίνουν τα παιδιά μας σκλάβοι των διεθνών τοκογλύφων»…

 

Το γύρο του κόσμου κάνει η είδηση για την απόφαση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) να «επικηρύξει» τους εκπροσώπους της τρόικας στην Ελλάδα με το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ και να ζητήσει την έκδοση ενταλμάτων για τη σύλληψή τους! Αν και κάποιοι επιχείρησαν να το εκλάβουν ως «ανέκδοτο», υποτιμώντας το θυμό και την αποφασιστικότητα των ενστόλων, δεν είναι τυχαίο ότι το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters αναφέρθηκε στο θέμα, ενώ η κοινωνική δικτύωση που διογκώνει την αναμετάδοση του γεγονότος από κάθε οπτική γωνία και χωρίς τους συνήθεις αυτοπεριορισμούς των δημοσιογράφων, του δίνει μια άλλη διάσταση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το προεδρείο της ΠΟΑΣΥ καταγράφει τα θετικά και τα αρνητικά σχόλια που συγκεντρώνουν το τελευταίο διάστημα οι πρωτοβουλίες της αναφορικά και με τη διεκδίκηση του δικαιώματος της απεργίας και το επόμενο διάστημα θα αναπτύξει νέες πρωτοβουλίες. Ήδη, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Χρήστος Φωτόπουλος, έχει ανακοινώσει ότι θα κοινοποιηθεί στην Εισαγγελία η επιστολή που επιδόθηκε στους εκπροσώπους της τρόικας και συγκεκριμένα στον Σερβάζ Ντερόουζ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον Πόουλ Τόμσεν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τον Κλάουζ Μαζούχ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στην επιστολή τονίζεται, μεταξύ άλλων, πως «εδώ και δυο χρόνια, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων σας έχει προειδοποιήσει ότι με την πολιτική που υπαγορεύετε και απαιτείτε να εφαρμοστεί “με το πιστόλι στον κρόταφο”, τινάζεται στον αέρα η κοινωνική συνοχή και πεθαίνει κάθε ελπίδα ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Έγκαιρα, με παραστάσεις διαμαρτυρίας μας στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις Πρεσβείες της Γερμανίας και της Γαλλίας, εκδηλώσαμε την κάθετη αντίθεσή μας σε κάθε μέτρο και πολιτική που προσβάλλει το φιλότιμο και τις δημοκρατικές ευαισθησίες του λαού μας. Σας προειδοποιήσαμε ότι αρνούμαστε να βρεθούμε απέναντι στους γονείς, στα αδέρφια, στα παιδιά μας, σε κάθε πολίτη αυτού του τόπου, που διαμαρτύρεται και απαιτεί αλλαγή πορείας».

Στη συνέχεια αναφέρουν ότι «τα συμφέροντα των δανειστών των τοκογλυφικών δανείων και των κεφαλαιούχων που εποφθαλμιούν τον εθνικό μας πλούτο, δεν μπορεί με κανένα κανόνα δικαίου να τίθενται σε προτεραιότητα έναντι των καθημερινών στοιχειωδών αναγκών του λαού. Πέραν τούτου, η προτεραιότητα της επιβίωσης των πολιτών ενός έθνους, έχει νομολογηθεί διεθνώς ότι είναι προτεραιότητα όχι μόνο της εγχώριας πολιτικής, αλλά και της διεθνούς κοινότητας. Εξάλλου, δεν είμαστε ούτε εμείς ούτε η πλειοψηφία του λαού που βρίσκεται στην ίδια μοίρα, αυτοί που προκαλέσαμε την κρίση».

 

«Δεν θα μας βάλετε να σκοτωθούμε με τα αδέρφια μας»

«Επειδή, ωστόσο, διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά ότι συνεχίζετε την ίδια καταστροφική για όλους μας πολιτική, θέλουμε να σας δηλώσουμε κατηγορηματικά ότι σε καμία περίπτωση δεν θα δεχθούμε να μας βάλετε να σκοτωθούμε με τα αδέρφια μας. Σας προειδοποιούμε ως νόμιμοι εκπρόσωποι των Ελλήνων αστυνομικών ότι θα απαιτήσουμε να εκδοθούν άμεσα τα εκ του νόμου προβλεπόμενα εντάλματα σύλληψής σας για σωρεία παραβάσεων της κείμενης νομοθεσίας, με την αυτόφωρη διαδικασία, σύμφωνα με ειδικές διατάξεις του ελληνικού ποινικού νόμου, όπως είναι η εκβίαση, η συγκεκαλυμμένη προώθηση κατάργησης ή συρρίκνωσης του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και της εθνικής κυριαρχίας, η προσβολή άλλων ουσιωδών εννόμων αγαθών του ελληνικού λαού κ.λπ.».

Η πρωτοβουλία αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες, προκάλεσε ταραχή στα ανώτατα αστυνομικά κλιμάκια, ενώ η πολιτική ηγεσία προτίμησε να μην εξωτερικεύσει αμέσως τις διαθέσεις της, αν και μια χθεσινή δήλωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Παπουτσή ήρθε μάλλον να τροφοδοτήσει τα αντιμνημονιακά αισθήματα και των αστυνομικών. Ο υπουργός ούτε λίγο ούτε πολύ αμφισβήτησε κι αυτός τις επιλογές της τρόικας, δηλώνοντας ότι «αρχές, όπως τη συνοχή και την αλληλεγγύη στην ευρωπαϊκή κοινωνία, δυστυχώς στις μέρες μας, θεσμικά όργανα και ορισμένοι από τους ισχυρούς ηγέτες της Ε.Ε. τις αγνοούν επιδεικτικά. Εκδηλώνοντας μάλιστα και υψηλά επίπεδα υποκρισίας, όπως στην περίπτωση της αντιμετώπισης της κρίσης χρέους της Ε.Ε. ή ακόμη και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, λόγω ακριβώς του δικού μας χρέους. Απαιτώντας ουσιαστικά από την Ελλάδα να παραβιάσει τη Συνθήκη της Ε.Ε. στο πεδίο που κατοχυρώνεται ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στην ίδια τη Συνθήκη. Όμως, αυτά είναι θέματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό και θα απασχολήσουν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα τα επόμενα χρόνια. Φοβάμαι όμως, ότι θα απασχολήσουν και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο»…

Μέχρι στιγμής, παραμένει άγνωστο αν η Ομοσπονδία των αστυνομικών θα «τεντώσει κι άλλο το σχοινί», το βέβαιο πάντως είναι ότι έσπευσε αμέσως να αποκρούσει τα φοβικά και οπισθοδρομικά σύνδρομα που προκλήθηκαν με την ανακοίνωση της απόφασής της περί απεργίας στο μέλλον, λευκής απεργίας άμεσα κ.λπ., αλλά και από το ανατρεπτικό κεντρικό σύνθημα που κυριάρχησε στην ευρεία σύσκεψη των συνδικαλιστικών της στελεχών στη ΓΑΔΑ:«Εγερθείτε, για να μη γίνουν τα παιδιά μας σκλάβοι των λυμεώνων και των διεθνών τοκογλύφων».

 

Ένστολοι στον αγώνα

 

Σε ό,τι αφορά τα της απεργίας, η ΠΟΑΣΥ εξουσιοδοτήθηκε, σύμφωνα με την ανακοίνωσή της, «να προβεί: α) σε όλες τις ενδεικνυόμενες ενέργειες (συνέχιση διαλόγου με τα πολιτικά κόμματα και την ελληνική κοινωνία, προσφυγή σε ευρωπαϊκά όργανα κ.λπ.), με στόχο την απάλειψη από το Σύνταγμα της Ελλάδας (άρθρο 23) του απόλυτου περιορισμού του δικαιώματος των ενστόλων για απεργία και β) στην υιοθέτηση των επιβαλλομένων δυναμικών δράσεων για την πιστή εφαρμογή των κανονισμών ασφαλούς λειτουργίας των υπηρεσιών, των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, του χρόνου εργασίας, ώστε ο συνάδελφος να είναι σε θέση να προσφέρει απερίσπαστα τις υπηρεσίες του σε καλή φυσική και πνευματική κατάσταση, της αποχής από δευτερεύουσας σημασίας αρμοδιότητες (πάρεργα), της διάθεσης της αστυνομικής δύναμης που ασχολείται με πάρεργα στην πρόληψη του εγκλήματος και ό,τι άλλο νόμιμο και αποτελεσματικό μέτρο προταθεί και συναποφασιστεί στη νέα μας αυτή αγωνιστική περίοδο, με βάση την αξιολόγηση και την ιεράρχηση των προβλημάτων σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο».

Η Ομοσπονδία επαναλαμβάνει προς κάθε κατεύθυνση ότι «πρωταρχικός της στόχος είναι η διασφάλιση του συναδέλφου και του πολίτη, και όποια άλλη ερμηνεία όσον αφορά το δικαίωμα της απεργίας, υποκρύπτει την συσκότιση της αλήθειας και την άφεση αμαρτιών όσων ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Το αίτημα της απεργίας αποτελεί απάντηση στη δική τους ολιγωρία και στοχεύει επιτέλους στην αφύπνισή τους, στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα ελπίδας στον Έλληνα αστυνομικό, αλλά και στην ελληνική κοινωνία, η οποία δεν πρέπει να επιτρέψουμε να στραφεί εναντίον μας, διότι δεν φταίμε σε τίποτε», καταλήγει η ανακοίνωση της ΠΟΑΣΥ.

Ανασχηματισμός αλά ιταλικά

• Ο Σόιμπλε θέλει και τις υπογραφές της Παπαρήγα, του Τσίπρα και του Κουβέλη, καθώς βλέπει άνοδό τους στις δημοσκοπήσεις (!)
  
• Ο σώζων εαυτόν σωθήτω στα κόμματα της συγκυβέρνησης

 

Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου

«Όποιος δεν ψηφίσει το νέο μνημόνιο και την οικονομική συμφωνία, αυτόματα δεν είναι μέλος της κυβέρνησης». Η παραπάνω φράση του Λουκά Παπαδήμου, κατά την διάρκεια της ομιλίας του, στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, δίνει με τον πλέον δραματικό τρόπο την εικόνα της πολιτικής ρευστότητας που επικρατεί. Η χώρα είναι κυριολεκτικά στον αέρα, οι υπουργοί παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλο, και η παραπολιτική, καθορίζει τις εξελίξεις.

Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί, είναι το γεγονός πως οι ηγεσίες των τριών κομμάτων που συμμετέχουν στη κυβέρνηση, αδυνατούν να ελέγξουν, τις κοινοβουλευτικές ομάδες τους. Αποκορύφωμα, ήταν, η παραίτηση της υφυπουργού Εξωτερικών, μια εκ των στενότερων συνεργατών του Γιώργου Παπανδρέου, Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως τον ίδιο δρόμο είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν άλλοι δεκαπέντε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο κλίμα φαίνεται, όμως, πως υπάρχει και στην Ν.Δ.. Πολλοί βουλευτές, δεν κρύβουν, πλέον, την δυσαρέσκεια τους, για τις κινήσεις και τις συμφωνίες του προέδρου του κόμματος Αντώνη Σαμαρά.

Σκληρή γραμμή

Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη, επιμένουν στην σκληρή γραμμή της αποδοχής των μέτρων, με τελεσίγραφο, μέχρι την Τετάρτη. Θέτουν, ως είναι γνωστόν τρεις, βασικές παραμέτρους προκειμένου να απελευθερώσουν, την οικονομική βοήθεια των 130 δις. ευρώ: την υπερψήφιση από την βουλή, την συμφωνία των τριών κομμάτων για την δανειακή σύμβαση και την ανεύρεση των 320 εκατομμυρίων ευρώ.

Σύμφωνα με παράγοντες μάλιστα των Βρυξελλών, η πολιτική συμφωνία θεωρείται από την πλευρά τους το Α και το Ω για την έγκριση του δανείου. Είναι, δε, αληθές πως έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν ακόμη και την συμφωνία όλων των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ. Στην συνεδρίαση του Eurogroup, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε φέρεται να είχε ενημερωθεί για τις τελευταίες δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα (!) και ζήτησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο την συμφωνία όλων. Είναι πλέον φανερό πως η ανησυχία των δανειστών για το μέλλον είναι τέτοια που επιδιώκουν να δεσμεύσουν το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του τόπου.

Παραπολιτική

Στην κρίσιμη ώρα των αποφάσεων για το μέλλον της χώρας, το πολιτικό σύστημα της χώρας, δεν δείχνει να αφήνει τις γνωστές του συνήθειες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η παραίτηση της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, δεν αποκλείεται να ενισχύει ακόμη και διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ από τον Γιώργο Παπανδρέου. Σημείωναν, προς επίρρωση των λόγων τους, το γεγονός πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τηρούσε σιγή ιχθύος την «ώρα που η κυβέρνηση παραπαίει».

Είναι αληθές πάντως πως στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί κλίμα διάλυσης. Με τους μισούς βουλευτές να εμφανίζονται διατεθειμένοι να παραιτηθούν και με τα μέλη της κυβέρνησης, να προσπαθούν να πείσουν τους συναδέλφους τους να μην προχωρήσουν! Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι πως από χθες το πρωί, που εκδηλώθηκε η πρόθεση της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, το μισό υπουργικό συμβούλιο, επεδίωκε να την πείσει να μην προχωρήσει στην παραίτηση.

Το ίδιο κλίμα όμως υπάρχει και στην Ν.Δ., στην οποία βουλευτές εκφράζονται ανοιχτά εναντίον του Αντώνη Σαμαρά, τον πιέζουν να μην αποδεχτεί το νέο μνημόνιο και απειλούν και εκείνοι με παραίτηση. Στο ΛΑΟΣ, χρειάστηκε η ωμή παρέμβαση του Γιώργου Καρατζαφέρη, με την απειλή της διαγραφής, στέλνοντας μήνυμα στους υπουργούς Γεωργιάδη και Βορίδη, που άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο της υπερψήφισης της σύμβασης και των μέτρων.

Η κρίσιμη ώρα

Η χώρα πραγματικά κινείται στη κόψη του ξυραφιού. Αρκετοί θεωρούν πως ο ανασχηματισμός θα είναι ριζικός. Πολλοί μιλούν για τοποθέτηση τεχνοκρατών, ενώ όσοι γνωρίζουν καλά τις κινήσεις του πρωθυπουργού, φέρνουν το παράδειγμα της Ιταλίας με «μικρό ευέλικτο σχήμα από τεχνοκράτες». Το θέμα είναι πως όλα αυτά, θα εξελίσσονται σήμερα και αύριο την ώρα που έξω από τη βουλή θα πραγματοποιούνται διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Η ώρα των επιλογών και της κρίσης…

Είμαστε πουλημένοι; Νέα επεισόδια στο σίριαλ των διαβουλεύσεων της εργοδοσίας με τον «αόρατο» αγοραστή…

Αθήνα, 10 Φεβρουαρίου 2012

Σήμερα το πρωί εκδικάστηκαν στο Ειρηνοδικείο Καλλιθέας τα ασφαλιστικά μέτρα που είχαμε καταθέσει κατά της Bestend, συμφερόντων του κ. Κ. Γιαννίκου, για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων μας. Σε δύο περίπου μήνες θα βγει η απόφαση και μέχρι τότε ισχύουν οι προσωρινές διαταγές.

Το μεσημέρι ο κ.Γιαννίκος αναζήτησε τον εκπρόσωπό μας, του επανέλαβε την ίδια ιστορία περί ολοκλήρωσης της πώλησης του «Κόσμου του Επενδυτή», και του ζήτησε την Τρίτη να κλειστεί ένα ραντεβού με τα σωματεία, για να τους ανακοινωθεί και επισήμως η συμφωνία. Ο εκπρόσωπος μας του απάντησε ότι, επειδή μέχρι σήμερα έχει φανεί αναξιόπιστος και έχει εκτεθεί, όταν ολοκληρωθεί πραγματικά η συμφωνία να καλέσει εκείνος τα σωματεία, για να κλειστεί το ραντεβού.

Πράγματι ο κ. Γιαννίκος ενημέρωσε τηλεφωνικά τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, ο οποίος του ζήτησε να στείλει γραπτώς στα σωματεία τα περί ολοκλήρωσης της συμφωνίας… Περιμένουμε να δούμε εάν θα το πράξει…

Και έπεται συνέχεια…

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Κουλτούρα αγωγής ή συστήματα εισαγωγής;

Του Γιάννη Πανούση, καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Α. Εισαγωγικά

Ο εθνικός διάλογος αντιμετωπίζεται πάντοτε με επιφυλάξεις και αφορισμούς, άλλοτε δικαιολογημένα κι άλλοτε αδικαιολόγητα, άλλοτε με πολιτικά, άλλοτε με συνδικαλιστικά κι άλλοτε με ακαδημαϊκά κριτήρια. Ερωτήματα και προβληματισμοί σχετικά με τη σύνδεση (ιδεατή ή πραγματιστική) της εκπαίδευσης με την απασχόληση ή την αγορά εργασίας έρχονται και παρέρχονται, αφήνοντας πάντοτε μια αίσθηση αοριστίας ή υπεκφυγής.

Σε κάθε περίπτωση, ο διάλογος αυτός -επειδή φαίνεται να μην εξαιρεί από τους προβληματισμούς και τις προτάσεις την -έστω μελλοντική- δυνατότητα λειτουργίας άρα και εγγραφής σε μη κρατικά ΑΕΙ/ΤΕΙ- ανοίγει και πάλι τις πόρτες στις (φρούδες;) ελπίδες ή σε (νέα;) ιδεοληπτικά κονταροκτυπήματα.

Η πνευματική καλλιέργεια της παιδείας δεν πρέπει πάντως να συγχέεται με τις τυπικές διαδικασίες της εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και με την (εκ του πονηρού;) σύγχυση της διαδικασίας εισαγωγής στα ΑΕΙ/ΤΕΙ και της ελεύθερης πρόσβασης σε όποιο ΑΕΙ/ΤΕΙ επιθυμεί ο κάθε υποψήφιος να εγγραφεί. Η επίκληση της εποχής της γνώσης και η αναζήτηση (αξιόπιστων;) μηχανισμών αξιολόγησης των γνώσεων δεν αρκούν για να κρύψουν ενδογενή προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος. Ακόμα και οι ίσοι εκπαιδευτικοί όροι δεν αίρουν ως γνωστόν τις κοινωνικές και πολιτισμικές ανισότητες, ούτε εγγυώνται ίδιας ποιότητας επαγγελματική αποκατάσταση.

 

Β. Αυτο-περιορισμοί

Δεν αισθάνομαι τόσο ειδικός ώστε να ελέγξω ιδεολογικά ή παιδαγωγικά ή να συγκρίνω τα ισχύοντα στον πλανήτη συστήματα εισαγωγής στα ΑΕΙ/ΤΕΙ. Ούτε θέλω να εμπλακώ στις πρόσφατες ή τις παλιότερες «συνταγές» ή ακόμα και στους ανακύψαντες καβγάδες. Οι ανακυκλούμενες προτάσεις διεξόδου σπρώχνουν κάτω από το χαλί παθογένειες της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών που αν δεν λυθούν πριν από τη «μεγάλη μεταρρύθμιση» θα υποθηκεύσουν κάθε θετική προσπάθεια.

1. Το ισχύον σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση χαρακτηρίζεται αντι-παιδαγωγικό διότι ακυρώνει την «παιδαγωγική» (;) λειτουργία του λυκείου ή και διότι καλλιεργεί την αποστήθιση/απομνημόνευση (ενώ η παπαγαλία του σχολείου τι ακριβώς καλλιεργεί;). Το πρόβλημα δεν είναι, λοιπόν, μόνον η αποσύνδεση των εισαγωγικών εξετάσεων από το λύκειο, αλλά και η αποσύνδεση του λυκείου από τον «κακό εαυτό του».

Για να συμβεί, όμως, αυτό χρειάζεται προηγουμένως να αυτοαξιολογηθεί και να αξιολογηθεί από εξωτερικούς κριτές η υποχρεωτική επαίδευση (δημοτικό-γυμνάσιο) στο σύνολό της και να αναδιαρθρωθεί πλήρως η λυκειακή εκπαίδευση.

Κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να αρχίσει καν η συζήτηση για το νέο σύστημα, αν δεν έχει επεκταθεί η υποχρεωτική εκπαίδευση στα 12 χρόνια (ώστε να μπορούν «να απλωθούν» τα προγράμματα σε περισσότερο χρόνο) και αν δεν έχουν περιορισθεί τόσο η σχολική διαρροή όσο και ο αναλφαβητισμός. Το ερώτημα δεν είναι πώς θα μπαίνουν οι υποψήφιοι στα ΑΕΙ/ΤΕΙ, αλλά ποιοι και πόσοι θα είναι οι (δυνάμει) υποψήφιοι.

Αν με κοινωνικούς ή με πολιτισμικούς ή οικονομικούς ή γεωγραφικούς όρους περιορίζουμε πολύ αυτούς που θα μπορούσαν και θα ήθελαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, τότε δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε Γενικές Εισαγωγικές Εξετάσεις αλλά σε Ειδικές Αποπεμπτικές Κατηγορίες.

Δεύτερο κρίσιμο ζήτημα είναι το αδιάβλητο των όποιων εξετάσεων. Είτε το νέο σύστημα αναθέσει στους καθηγητές του λυκείου τη διεξαγωγή των σχετικών διαγωνισμών, είτε το αναθέσει στους καθηγητές του πανεπιστημιακού τμήματος, είτε το αναλάβει ανεξάρτητη Αρχή, πρέπει σε κάθε περίπτωση να θωρακιστεί έτσι ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή υποψία ή αμφιβολία (ιδίως σ’ έναν λαό που δεν εμπιστεύεται τίποτα και κανέναν) ότι μπορεί να υπάρξουν «διαρροές». Ας μην ξεχνάμε ότι σ’ αυτήν τη χώρα ο νεποτισμός, η ευνοιοκρατία και τα πελατειακά δίκτυα εξυπηρέτησης καλά κρατούν.

Τρίτο κρίσιμο ζήτημα είναι η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου ΑΕΙ/ΤΕΙ, μετά βεβαίως από μια πρώτη αξιολόγηση του ισχύοντος. Βασική μεταρρύθμιση, προκειμένου η αλλαγή των εισαγωγικών να «πατάξει» μία ακόμα στρέβλωση του πανεπιστημιακού συστήματος, δηλαδή τις αθρόες/μαζικές κατατακτήριες εξετάσεις, είναι η εγγραφή του πρωτοετούς φοιτητή σε σχολή και όχι σε τμήμα. Έτσι, π.χ., ο επιτυχών στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών θα επιλέγει το τμήμα Κοινωνιολογίας, Πολιτικής Επιστήμης, Επικοινωνίας και ΜΜΕ κ.λπ. μετά το τέταρτο εξάμηνο, αφού στα δύο πρώτα χρόνια το πρόγραμμα θα είναι κοινό.

2. Η εισαγωγή στα τμήματα προσχολικής εκπαίδευσης από την ηλικία 4-5 ετών, η ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα 11 χρόνια, η ολοκλήρωση του γυμνασίου στα 13 χρόνια (διετής διάρκεια) και του λυκείου στα 16 χρόνια (τριετής φοίτηση) θα επιτρέπουν την είσοδο του νέου στην ανώτατη εκπαίδευση νωρίτερα (και λιγότερο «κουρασμένα»).

Όσον  αφορά τον αριθμό (και περιεχόμενο) των μαθημάτων τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αυτά πρέπει να μην υπερβαίνουν τα έξι (π.χ. Μαθηματικά/Τεχνολογίες – Γλώσσα/Λογοτεχνία –Τέχνες/Πολιτισμός – Ιστορία/Γεωγραφία – Θεσμοί Δημοκρατίας – Ξένες Γλώσσες). Οι ενδιάμεσες εξετάσεις πρέπει να αφορούν τρία από τα παραπάνω μαθήματα συν δύο μαθήματα επιλογής (π.χ. Φυσική-Χημεία, Κοινωνιολογία-Οικονομικά, Αρχαιολογία-Φιλοσοφία κ.λπ.). Τέλος, σχετικά με τον τρόπο διδασκαλίας, πιστεύω ότι για να είναι το μάθημα ενδιαφέρον πρέπει να συνδυάζεται με έρευνες, προσομοιώσεις, διαλέξεις, επισκέψεις, διαλόγους, αλληλοδιδασκαλία κ.λπ.

3. Οι μαθητές που συγκεντρώνουν «αξιόπιστη» βαθμολογία 13 και πάνω να μπορούν να γραφτούν σε όποια σχολή (και όχι τμήμα) ΑΕΙ υπάρχουν θέσεις. Όσοι έχουν πιάσει βαθμολογία 10-13 να μπορούν να γραφτούν σε σχολές ΤΕΙ. Όσοι βαθμολογηθούν κάτω από τη βάση του 10 να έχουν άπειρες δυνατότητες και ευκαιρίες να βελτιώσουν τη βαθμολογία τους και να υπαχθούν στις παραπάνω ρυθμίσεις.

Πρέπει να προβλέπονται εναλλακτικοί δρόμοι πρόσβασης (σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, τμήματα διά βίου εκπαίδευσης, μονάδες/credits από οποιεσδήποτε εκπαιδευτικές πηγές. Δεν πρέπει ποτέ να κλείνουν οριστικά οι πόρτες της ανώτατης εκπαίδευσης. Ετσι ξεπερνιέται και ο ρόλος των φροντιστηρίων.

Μολονότι κατά τη γνώμη μου ανάμεσα στο πιστοποιητικό αποφοίτησης από το λύκειο και την εισαγωγή σε ΑΕΙ/ΤΕΙ πρέπει να μεσολαβούν εξετάσεις εθνικού ακαδημαϊκού τύπου (την ευθύνη των οποίων θα έχει το ΥΠΔΒΜ, το ΕΣΥΠ, η Ακαδημία, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κ.ά.) και μολονότι θεωρώ περισσότερο έγκυρο ο βαθμός πρόσβασης στο ΑΕΙ/ΤΕΙ να συγκροτείται από τρεις επιμέρους αξιολογήσεις (πιστοποιητικό λυκείου + εθνικό ακαδημαϊκό + μαθήματα βαρύτητας της σχολής ΑΕΙ/ΤΕΙ), δεν απορρίπτω το σύστημα εισαγωγής σε ένα επιστημονικό πεδίο.

Δεν πρέπει, πάντως, να αποκλείεται η θέσπιση σταθερών αντικειμενικών κριτηρίων διαφοροποίησης ανά πανεπιστήμιο (κεντρικό, περιφερειακό) ή ανά σχολή (Υγείας, Κοινωνικών Επιστημών), εγγραφής χωρίς εξετάσεις σε εξαιρετικές περιπτώσεις ή και οριζόντιες μετακινήσεις (από ΑΕΙ/ΤΕΙ σε ΑΕΙ/ΤΕΙ).

Ειδικά, δε, ως προς την ανώτατη εκπαίδευση, εξακολουθώ να υποστηρίζω την άποψή μου ότι πρέπει να θεσμοθετήσουμε το συνολικό ίδρυμα της περιφέρειας (στο οποίο θα ενταχθούν διαφοροποιημένα ως προς τους στόχους τα τμήματα ΑΕΙ, οι σχολές ΤΕΙ, τα ΚΕΚ, τα ΙΕΚ, τα ερευνητικά κέντρα κ.λπ.).

 

Γ. Επι-μύθιο

Ούτε οι σχολικές χρονιές που διαρκούν πέντε μήνες, ούτε η διδασκαλία κατ’ οίκον ή η «υπολογιστική διδασκαλία» συνιστούν παραδείγματα προς μίμηση. Το ζητούμενο δεν είναι να μπαινοβγαίνουν στις αίθουσες αδιάφοροι μαθητές/σπουδαστές/φοιτητές. Ούτε να καλλιεργούμε το greek dream του πανεπιστημιακού πτυχίου εν είδει «τίτλου ευγενείας».

Το κρίσιμο ζήτημα είναι οι μη ενσωματωμένοι μαθητές (αποκλεισμένοι) αλλά και οι ενσωματωμένοι μη ικανοποιημένοι, επικριτικοί ή και πολέμιοι να θεωρούν την είσοδο στο πανεπιστήμιο ως σημαντικό στάδιο επιστημονικής και πνευματικής καλλιέργειας και όχι ως τυπική προϋπόθεση διορισμού ή επαγγελματικής αποκατάστασης.

Όμως, αυτές οι αντιλήψεις προϋποθέτουν αλλαγή κουλτούρας και όχι αλλαγή «συστημάτων».