ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»

Αθήνα, 14 Ιανουαρίου 2013

Η γενική συνέλευση των εργαζομένων στην εφημερίδα «Επενδυτής», που συνήλθε σήμερα μετά την απόλυση μιας συναδέλφου από το ατελιέ και την προαναγγελία για την απόλυση δύο ακόμη συναδέλφων, οι οποίοι καλύπτουν τα ρεπορτάζ αυτοκινήτου και τεχνολογίας, συζήτησε για τα νέα δεδομένα των εργασιακών σχέσεων, όπως διαμορφώνονται μετά τις εξελίξεις αυτές, και αποφάσισε ομόφωνα να ζητήσει από την ιδιοκτησία της επιχείρησης ενημέρωση για τις προθέσεις και τα σχέδιά της.
Η απόφαση της γενικής συνέλευσης μεταφέρθηκε από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στους κ. Μπενέκο και Σκαναβή, οι οποίοι δέχτηκαν να εκθέσουν στο σώμα τις αποφάσεις και τις σκέψεις που υπάρχουν σχετικά με το μέλλον της εφημερίδας. Η ενημέρωση θα γίνει ενώπιον της γενικής συνέλευσης το απόγευμα της Δευτέρας 21ης Ιανουαρίου.

 

Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων,
Κυριάκος Καρυώτης

Advertisements

Υπόμνημα των εργαζόμενων στην εταιρεία BESTEND Α.Ε., συμφερόντων του κ. Κώστα Γιαννίκου

Προς την κυβέρνηση, τα κόμματα, τους βουλευτές,

τις κρατικές και τις δικαστικές αρχές

Εκατόν σαράντα εργαζόμενοι στην εταιρεία Bestend βρισκόμαστε από τις αρχές Ιανουαρίου σε απεργιακή κινητοποίηση. Ζητούμε καταβολή δεδουλευμένων που η εταιρεία μάς οφείλει από τον Οκτώβριο. Σε αρκετούς από μας οφείλονται ακόμη περισσότερα.

Η εταιρεία, της οποίας πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι ο κ. Κώστας Γιαννίκος, εκδίδει την εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή» και τα περιοδικά TIVO, Informer και Δίφωνο. Η ιδιοκτησία ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε διαπραγμάτευση με υποψήφιους επενδυτές για τη μεταβίβαση της εφημερίδας. Αν η διαπραγμάτευση δεν τελεσφορήσει, υποστηρίζει, δεν βλέπει άλλη εναλλακτική πλην της πτώχευσης.

Εν ολίγοις, η ιδιοκτησία μάς διαμηνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι η ίδια δεν πρόκειται να καταβάλει τις οφειλόμενες αμοιβές, ούτε τις αποζημιώσεις σε περίπτωση λουκέτου, εκτός αν, ως από μηχανής θεός, κάποιος επενδυτής προθυμοποιηθεί να αναλάβει αυτά τα κόστη.

Εμείς απαντούμε με κάθε νόμιμο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας, προσπαθώντας να διασφαλίσουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Γνωρίζουμε πως η ιστορία μας δεν έχει κάτι εξαιρετικά πρωτότυπο. Εκατοντάδες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα τελούν σε στάση πληρωμών προς τους εργαζόμενους, σε μια κατάσταση οιονεί ή και κανονικής πτώχευσης.

Σ’ αυτό το τσουνάμι επιχειρηματικών πτωχεύσεων δύσκολα ξεχωρίζει κανείς πού αρχίζουν τα αποτελέσματα της καταστροφικής ύφεσης που διατρέχει όλη την οικονομία και πού ξεκινά η δολιότητα των επιχειρηματιών, που βρίσκουν ευκαιρία να «κάνουν ταμείο» και να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις τους, με τους εργαζόμενους ομήρους.

Ωστόσο, γνωρίζετε καλά ότι το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις κατάρρευσης στα ΜΜΕ. Και γνωρίζετε επίσης καλά ότι ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης που μας οφείλει τα δεδουλευμένα και ρισκάρει το κλείσιμο μιας ακόμη εφημερίδας και τριών περιοδικών, πρωταγωνιστεί εδώ και μήνες σε ένα ακόμη «κανόνι» στα ΜΜΕ, ίσως το πιο ηχηρό: στην υπόθεση του Alter, με 700 σχεδόν εργαζόμενους απλήρωτους και σε επίσχεση εδώ και πολλούς μήνες.

Ο κ. Κ. Γιαννίκος, μέχρι πρότινος διευθύνων σύμβουλος και του Alter, πρωταγωνίστησε κι εκεί, μαζί με τους συνεταίρους του, σε ένα αντίστοιχο σενάριο με απλήρωτους εργαζόμενους, προσφυγή στο άρθρο 99, διαπραγματεύσεις με επενδυτές φαντάσματα και απειλές για οριστική πτώχευση της επιχείρησης.

Τώρα, με την αλλαγή του Δ.Σ. στην εταιρεία «Ελεύθερη Τηλεόραση», κατάφερε να φύγει από το πρώτο πλάνο αυτής της κρίσης.

Την ίδια περίπου περίοδο, εξαφανίστηκε μαγικά από ένα άλλο απόκτημα της μικρής επιχειρηματικής του αυτοκρατορίας, τις 10 θεατρικές σκηνές της εταιρείας του «Ελληνικής Θεαμάτων» που μεταβιβάστηκαν σε άλλη εταιρεία, τη «Συμμετοχική Επενδυτική Θεαμάτων», η οποία ανήκει και εκπροσωπείται από στενότατο συγγενή της δικηγόρου του Κ. Γιαννίκου και μέχρι πρότινος του Alter, η οποία είχε διατελέσει και μέλος διοικητικών συμβουλίων και άλλων εταιρειών του.

Καθώς, λοιπόν, ο Κ. Γιαννίκος «αποσύρεται» από άλλες «βάσεις» του επιχειρηματικού ομίλου, φαίνεται να περιορίζεται στο ορμητήριό του, την εκδοτική επιχείρηση Modern Times, γνωστή από τις «τριγωνικές συναλλαγές» πώλησης οπτικοακουστικού υλικού στο Alter, υλικού που προηγουμένως αγοραζόταν από offshore με έδρα την Κύπρο.

Ανάλογες «τριγωνικές συναλλαγές» πραγματοποιούσε η Modern Times του Κ. Γιαννίκου και με την Bestend, στην οποία πωλούσε οπτικοακουστικό υλικό που διετίθετο ως προσφορά στα έντυπα της εταιρείας, την εφημερίδα και τα περιοδικά.

Φυσικά, δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Οι ιστορίες αυτές όπως και άλλες είναι γνωστές, πολλές έχουν δει το φως της δημοσιότητας και, εξ όσων γνωρίζουμε, ήδη απασχολούν τις εισαγγελικές αρχές.

Ωστόσο, καθώς εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε ο τελευταίος κρίκος αυτής της αλυσίδας, εκφράζουμε τους φόβους μας ότι το αίτημά μας για ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ -και το να μην πληρώνεσαι για δουλειά που έχεις παράσχει είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ- θα πνιγεί σε έναν κυκεώνα στοιχείων, ερευνών και νομικών ταχυδακτυλουργιών, όπου εμπλέκονται ιδιωτικά και δημόσια συμφέροντα.

Κι όμως, το δημόσιο συμφέρον (η καταβολή των φόρων και εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία), τα ιδιωτικά συμφέροντα (για παράδειγμα, τα συμφέροντα των μετόχων των τραπεζών που έχουν διαθέσει επισφαλή δάνεια σε εταιρείες του κ. Γιαννίκου) και το δικό μας συμφέρον, να πληρωθούμε για τη δουλειά μας και να διασώσουμε τις θέσεις εργασίας μας, είναι στην πραγματικότητα αλληλένδετα.

Κι είναι υποχρέωση της κυβέρνησης, των κρατικών αρχών, της Βουλής, της Δικαιοσύνης να τα διαχειριστούν με δίκαιο και διαφανή τρόπο. Σε τελευταία ανάλυση είναι υπόθεση δημοσίου συμφέροντος να ερευνήσουν οι αρμόδιες αρχές πώς διαχειρίζεται ένας επιχειρηματίας χρήματα που δεν είναι πάντα δικά του. Είναι των πιστωτών του, του κράτους (ως φόροι, εισφορές ή ως έσοδα από κρατική διαφήμιση), των απλήρωτων υπαλλήλων του, αλλά και των χιλιάδων πελατών του, που είναι τελικά οι φορολογούμενοι πολίτες. Από την άποψη αυτή, είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας ο διαφανής, σε βάθος διαχειριστικός έλεγχος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του κ. Γιαννίκου. Αλλά και κάθε επιχειρηματικού ομίλου που οδηγεί τις επιχειρήσεις σε κατάσταση πτώχευσης – χωρίς απαραίτητα να γίνεται και ο ίδιος φτωχός…

Η υποχρέωση διαχειριστικού ελέγχου, άλλωστε, παίρνει ακόμη πιο επείγοντα χαρακτήρα με δεδομένο ότι από δημόσιο βήμα, μόλις τον περασμένο Οκτώβριο, ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου είχε καταγγείλει ως ύποπτη τη δανειοδότηση υπερχρεωμένου τηλεοπτικού καναλιού, φωτογραφίζοντας το Alter. Ως γνωστόν, με βάση αυτή τη δημόσια καταγγελία ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Πεπόνης είχε διατάξει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για το ενδεχόμενο διάπραξης του αδικήματος της απιστίας από τις διοικήσεις των τραπεζών που ενέκριναν τα δάνεια.

Φοβούμαστε ότι αυτό δεν είναι το μόνο ζήτημα που πρέπει να ερευνήσει η Δικαιοσύνη, οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, τα κόμματα και οι βουλευτές.

Κι εμείς, υποχρεούμαστε και δικαιούμαστε να διατυπώσουμε μερικά πρόσθετα ερωτήματα προς κάθε αρμόδια αρχή:

Πρώτον, αναρωτιόμαστε ποια είναι η συνέχεια της δημόσιας καταγγελίας που έκανε ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ για τον υπό έλεγχο δανεισμό στο υπερχρεωμένο Alter. Ποια συνέχεια έδωσαν οι βουλευτές τού -κυβερνώντος ακόμη- κόμματος ΠΑΣΟΚ, με ερωτήσεις και έρευνα; Γιατί ακολούθησε τρίμηνη «σιγή ασυρμάτου»; Και τι έχει αποδώσει μέχρι στιγμής η εισαγγελική έρευνα για την ίδια υπόθεση;

Δεύτερον, έχουν επεκτείνει οι αρμόδιες δικαστικές αρχές την έρευνά τους και σε δανειοδοτήσεις προς άλλες εταιρείες συμφερόντων Κ. Γιαννίκου και μάλιστα από ανάλογη σύνθεση πιστωτών (τραπεζών);

Με ποιες εγγυήσεις δόθηκαν δάνεια 23 εκατ. ευρώ στην Bestend, όπως προκύπτει από τον ισολογισμό της εταιρείας το 2010;

Η αύξηση κεφαλαίου κατά 8 εκατ. ευρώ που πραγματοποίησε η εταιρεία στις 25/7/2011 προήλθε επίσης από δάνειο; Και αν ναι, με ποιους όρους χορηγήθηκε νέο δάνειο 8 εκατ. ευρώ το 2011 ύστερα από το δάνειο των 23 εκατ. ευρώ το 2010;

Τρίτον, με ποιες εξασφαλίσεις χορηγήθηκαν αυτά τα δάνεια, όταν το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας είναι 2,3 εκατ. ευρώ;

Τέταρτον, με βάση τον ισολογισμό της εταιρείας με τα 23 εκατ. ευρώ του δανείου του 2010 η εταιρεία θα μπορούσε να καλύψει τις δαπάνες της για 7 χρόνια ακόμη και με μηδενικά έσοδα. Οι συντάκτες και οι τεχνικοί της εταιρείας γνωρίζουμε ότι όχι μόνο δεν έγιναν επενδύσεις σε αυτό το διάστημα σε υλική υποδομή ή ανθρώπινο δυναμικό αλλά αντίθετα έγιναν περικοπές μισθολογικού κόστους (απολύσεις και μειώσεις μισθών). Πώς λοιπόν ο κ. Γιαννίκος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να εξοφλήσει τις οφειλές του προς τους εργαζόμενους της επιχείρησής του;

Πέμπτον, θα πρέπει να ελεγχθεί το ενδεχόμενο «παρατυπιών» στις τριγωνικές συναλλαγές μεταξύ εταιρειών συμφερόντων του ίδιου επιχειρηματία που εμφανίζονται ως διαδοχικοί αγοραστές και πωλητές οπτικοακουστικών και άλλων προϊόντων τα οποία, όπως γλαφυρά έχουν περιγράψει δημοσιεύματα του Τύπου και τηλεοπτικές εκπομπές, στη διαδρομή τους υπερτιμολογούνταν μαγικά. Ποια λογική αγοράς επιτρέπει και νομιμοποιεί έναν επιχειρηματία να αγοράζει μέσω της μιας του επιχείρησης ένα προϊόν στην τιμή των 10 λεπτών και να το χρεώνει στην άλλη του επιχείρηση στο δεκαπλάσιο, όπως έχει ακουστεί;

Έκτον, θα ελεγχθεί ο Κ. Γιαννίκος για τις οφειλές ύψους σχεδόν 1 εκατ. προς τα ασφαλιστικά ταμεία μόνο για την Bestend; Θα εφαρμοστεί ο νόμος που θεωρεί τη μη καταβολή εισφορών υπεξαίρεση;

Θα ελεγχθεί από τις αρμόδιες για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας αρχές για το γεγονός ότι έχει κηρύξει στάση πληρωμών στους εργαζόμενους όλων των επιχειρήσεών του;

Έβδομον, ποιες είναι οι αρμόδιες αρχές που θα ελέγξουν τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του επιχειρηματία, που αλλάζει διαρκώς τις μετοχικές συνθέσεις των εταιρειών του στις οποίες εμφανίζονται κι εξαφανίζονται υπεράκτιες εταιρείες με εξωτικά ονόματα και αδιαφανές ιδιοκτησιακό καθεστώς;

Ποιο είναι σήμερα το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Bestend; Ποια είναι η σχέση της με την εταιρεία «Κίνησις Ήχου και Εικόνας», συμφερόντων Κ. Γιαννίκου, που εμφανίζεται ως εκδότρια του λαθραίου τηλεοπτικού περιοδικού TIVI το οποίο κυκλοφόρησε για να παρακαμφθεί η απεργία μας;

Όγδοον, είναι αξιόπιστοι οι έλεγχοι των ισολογισμών των εταιρειών Κ. Γιαννίκου; Πώς αιτιολογούνται οι τεράστιες ζημιές που καταγράφονται σήμερα έπειτα από χρόνια θεαματικής κερδοφορίας; Πού επενδύθηκαν τα κέρδη των προηγούμενων χρήσεων; Γιατί οι υποχρεώσεις δημοσιότητας των λογιστικών στοιχείων μιας εταιρείας να μετατρέπονται σε ταχυδακτυλουργικά τρικ των επιχειρηματιών για να εξαφανίσουν κέρδη και έσοδα;

Ένατον, είναι νόμιμο και αποδεκτό μια επιχείρηση να εκχωρεί τα έσοδα από τα προϊόντα της, τις εκδόσεις της, σε άλλη εταιρεία του ίδιου επιχειρηματία, τη στιγμή που είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι και οι ασφαλιστικές τους εισφορές; Και έναντι ποιου ανταλλάγματος δίνεται αυτή η εκχώρηση;

Δέκατον, ποια κρατική αρχή θα ελέγξει το φαινόμενο ενός επιχειρηματία που εμφανίζει σχεδόν όλες του τις επιχειρήσεις στα πρόθυρα πτώχευσης, αφού προηγουμένως έχει φροντίσει να απογυμνώσει τις ίδιες -αλλά και τον εαυτό του- από κάθε περιουσιακό στοιχείο που θα μπορούσε να διασφαλίσει στοιχειωδώς τους απλήρωτους εργαζόμενους;

Ενδέκατον, 700 εργαζόμενοι στο Alter, 140 στη Bestend, 120 στη Modern Times κι ένας απροσδιόριστος ακόμη αριθμός ανθρώπων που εργάζονται στους τρεις ραδιοφωνικούς σταθμούς και στις επτά (!) δισκογραφικές εταιρείες συμφερόντων του κ. Κ. Γιαννίκου βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, απλήρωτοι, με παράνομα πετσοκομμένους μισθούς, υποψήφιοι άνεργοι, με κίνδυνο να χάσουν τις αποζημιώσεις ή ακόμη και το δικαίωμα επιδόματος ανεργίας, μέσω μεθοδεύσεων δολίων πτωχεύσεων.

Τι είδους δικαίωση προβλέπει γι’ αυτούς η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ που με τόσο πάθος υπερασπίζουν οι κρατικές αρχές όταν μας ζητούν να πληρώσουμε αγόγγυστα φόρους και λογαριασμούς; Πώς θα τους πληρώσουμε όταν για τρίτο μήνα ακροβατούμε στο όριο της επιβίωσης;

Ακούει κανείς; Αν ακούει, είμαστε εδώ για να τον διαφωτίσουμε…

Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία BESTEND Α.Ε.

Συγκέντρωση-Πορεία στην έδρα του εκδοτικού ομίλου Μπόμπολα τη Δευτέρα 14 Μαΐου 2012, 6 μ.μ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΜΠΟΜΠΟΛΑ

• Συγκέντρωση: Δευτέρα 14 Μαΐου, 6 μ.μ., Μετρό «Δουκίσσης Πλακεντίας»

Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις στα ΜΜΕ που κατέχει. Έχει επιβάλει δυο φορές περικοπές μισθών εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας, δείχνοντας πάντα την πόρτα εξόδου σε όσους αρνήθηκαν να το πράξουν. Για να το πετύχει αυτό, κινητοποίησε όλα τα μέσα: την τρομοκρατία, την επιστράτευση των τραμπούκων ρουφιάνων του μέσα στους χώρους δουλειάς και τους συνεχείς εκβιασμούς, απειλώντας ακόμα και με λουκέτα στα «μαγαζιά» του σε περίπτωση αντιδράσεων.

Κι όλα αυτά, επικαλούμενος τη μείωση του κύκλου εργασιών του λόγω κρίσης. Όταν τα προηγούμενα χρόνια ο όμιλος Μπόμπολα συσσώρευε αμύθητα κέρδη στα οποία οι εργαζόμενοι (εκτός μιας μικρής κλίκας επιτελικών στελεχών) δεν είχαν καμιά συμμετοχή. Όταν, όσο συνεχίζει το μακελειό στους χώρους εργασίας, αναλαμβάνει νέα έργα στα Βαλκάνια, οδεύοντας προς υπογραφή συμβάσεων ύψους 226 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ επικεντρώνεται στη διεκδίκηση νέων projects στα Βαλκάνια, τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή, ιδίως στο Κατάρ. Όταν έχει διεισδύσει στη διαχείριση απορριμμάτων από την Ελλάδα μέχρι τη Ρωσία, περνώντας από την Κύπρο και τη Γερμανία. Όταν, τέλος, αποκομίζει κέρδη 261,2 εκατ. ευρώ από την πώληση του 7,7% της European Goldfields, ιδιοκτήτριας του 95% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, δηλαδή των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής, για την εκμετάλλευση των οποίων ετοιμάζεται από τα ΜΑΤ νέο μακελειό των κατοίκων που εναντιώνονται στη λειτουργία τους.

Διαβλέποντας ότι η οικονομική συγκυρία θα χτυπήσει την πόρτα του, εφάρμοσε –πρώτος απ’ όλους, μαζί με τον Ψυχάρη στον ΔΟΛ– το δικό του μνημόνιο, έτσι ώστε ν’ αντισταθμίσει τις όποιες απώλειες, επωφελούμενος προκαταβολικά από τα κρατικά μνημόνια που θ’ ακολουθούσαν. Προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, έριξε στην ανεργία όσους τόλμησαν να εναντιωθούν, κι έπειτα όσους δεν ανήκαν στο στενό κύκλο της εργοδοσίας.

Αντιμέτωποι με αυτή τη βάρβαρη εργοδοτική επίθεση, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ότι εναρκτήριο λάκτισμα στην εξέλιξή της αποτέλεσε η απόλυση της πρώην συνδικαλιστικής εκπροσώπου των εργαζομένων του Έθνους, Πόπης Χριστοδουλίδου, που πρωτοστατούσε στον αγώνα κατά της υπογραφής ατομικών συμβάσεων και έχαιρε της εκτίμησης όλων των εργαζόμενων. Ούτε θα ξεχάσουμε το πισώπλατο χτύπημα απεργοσπάστη-εντεταλμένου της εργοδοσίας, δημοσιογράφου στην εφημερίδα Ημερησία, κατά συναδέλφου που βρισκόταν στην περιφρούρηση της απεργίας ενάντια στην απόλυση της Π. Χριστοδουλίδου.

Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τις βίαιες λεκτικές και σωματικές επιθέσεις από τους τραμπούκους της εργοδοσίας κατά της Ιωάννας Ηλιάδη, συνδικαλιστικής εκπροσώπου στην ίδια εφημερίδα, κατά τη διάρκεια γενικής συνέλευσης των εργαζομένων όπου κυριαρχούσε η διάθεση για αγωνιστικές κινητοποιήσεις – επιθέσεις που συνεχίστηκαν ακόμη και την ώρα που η συνάδελφος μεταφερόταν με φορείο στο ασθενοφόρο έξω από τη γενική συνέλευση.

Είναι αδύνατον να ξεχάσουμε ότι επικεφαλής αυτής της ομάδας τραμπούκων, που εξακολουθεί να δρα μέχρι σήμερα, είναι γνωστός κοντυλοφόρος της ΕΥΠ, πολυθεσίτης, με ανάλογη δράση ενάντια στους αγώνες των εργαζόμενων στην ΕΡΤ. Ούτε ότι αυτή τη στιγμή, έστω και τυπικά, εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Έθνος, στη θέση των δύο συναδέλφων μας που έδωσαν με γενναιότητα σκληρές μάχες απέναντι στην εργοδοσία, είναι ένας άνθρωπος του Μπόμπολα, εκλεγμένος με μόλις 7 ψήφους στο σύνολο των 176 εναπομεινάντων (τη μέρα της εκλογής του) δημοσιογράφων! Και είναι αδύνατο να παραβλέψουμε ότι στην πρώτη γραμμή των απολύσεων βρέθηκαν, και βρίσκονται (όσοι έχουν απομείνει), οι συνάδελφοι που τόλμησαν και τολμούν ν’ αντιταχθούν στην επιβολή της εργοδοτικής τρομοκρατίας στο συγκρότημα του Μπόμπολα.

Ανένδοτος στη σφαγή των εργαζομένων, ο Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει στο τελευταίο διάστημα στην απόλυση ακόμη 8 δημοσιογράφων και τεχνικών στον ραδιοφωνικό σταθμό SENTRA FM, δύο δημοσιογράφων στην εφημερίδα Ημερησία και άγνωστου αριθμού εργαζόμενων στα ατελιέ των εντύπων, ενώ έχει εξαγγείλει και νέο ψαλίδισμα των θέσεων εργασίας, αυτή τη φορά στο τμήμα ελεύθερου ρεπορτάζ στο κυριακάτικο Έθνος.

Η επιλογή των συστηματικών απολύσεων και η γενική αναδιάρθρωση στα ΜΜΕ δεν συμβαδίζει απλώς με την πρόθεση των ιδιοκτητών να μετακυλήσουν το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Αντανακλά επιπλέον τη στρατηγική επιλογή των αφεντικών για τον ακόμη πιο ασφυκτικό έλεγχο της παραγόμενης πληροφορίας-είδησης, σε μια περίοδο που οξύνονται οι κοινωνικές και ταξικές αντιδράσεις ενάντια στον μνημονιακό ολοκληρωτισμό. Αντανακλά τη στρατηγική επιλογή για την οργανωμένη –με στρατιωτική πειθαρχία– διάχυση του φόβου με στόχο την κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων.

Αντιστεκόμενοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας στον ΠΗΓΑΣΟ, επιλέγοντας συμβολικά τη Δευτέρα 14 Μαΐου, ημέρα λήξης της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων και τέλους της συλλογικά ρυθμιζόμενης μισθωτής εργασίας για περίπου το 80% των εργαζομένων.

• Για να αντισταθούμε στην εργοδοτική τρομοκρατία

• Για να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στον αγώνα των εργαζόμενων στον ραδιοφωνικό σταθμό SENTRA FM που απαντούν με συνεχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, με κύριο αίτημα την ανάκληση των πρόσφατων απολύσεων

• Για να απαιτήσουμε έξω από το σφαγείο του Μπόμπολα την ανάκληση των απολύσεων

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ katalipsiesiea.blogspot.com

Ο «Επενδυτής» δεν είναι πια στον… κόσμο του

Έπειτα από τρεις μήνες κινητοποιήσεων (απεργία, επίσχεση εργασίας κ.λπ.), καταφέραμε να κρατήσουμε την εφημερίδα ζωντανή, αλλά και τις θέσεις εργασίας μας, και επιστρέφουμε κοντά σας αυτό το Σάββατο. Η ηλεκτρονική σιωπή μας τις τελευταίες εβδομάδες οφείλεται στο ότι αποφύγαμε να τροφοδοτήσουμε φήμες και διαδικτυακά κουτσομπολιά, προτού να έχουμε κάτι σίγουρο στα χέρια μας.

Τώρα που η εφημερίδα οδεύει προς το πιεστήριο, θέλουμε και πάλι να ευχαριστήσουμε θερμά τους δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες, παλιούς και νέους, που στήριξαν την αγωνιστική προσπάθεια μας, και φυσικά τους συναδέλφους μας και όλους τους φορείς και οργανώσεις, που στάθηκαν στο πλάι μας.

Η ημερομηνία επιστροφής μας δεν είναι και η καλύτερη, αλλά μας πρόλαβαν οι εκλογές. Εξάλλου, γνωριζόμαστε πλέον και δεν νομίζουμε ότι θα μας παρεξηγήσετε. Το blog των εργαζομένων παραμένει ενεργό και περιμένει παρατηρήσεις και σχόλια σας, θετικά και αρνητικά για τη νέα προσπάθεια.

Ραντεβού στα περίπτερα λοιπόν…

Οι εργαζόμενοι του «Επενδυτή»

«Ελλάδα: η δημοκρατία δέχεται επίθεση»

Μεγάλη συμμετοχή στην εκδήλωση της ομάδας Real Democracy Now Berlin/Gr

Την Τρίτη, 13 Μαρτίου, 2012, στο κτίριο του συνδικάτου μεταλλουργών IG Metall, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα «Ελλάδα: η δημοκρατία δέχεται επίθεση». Στην κατάμεστη αίθουσα, Έλληνες και Γερμανοί συζήτησαν για την κρίση, την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και την κοινή απάντηση που οφείλουν να δώσουν οι λαοί της Ευρώπης.

Ο απεργός της Ελληνικής Χαλυβουργίας, Παναγιώτης Κατσαρός και η δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας Ντίνα Δασκαλοπούλου αναφέρθηκαν στους αγώνες τους ως κομμάτι των αγώνων ολόκληρου του λαού ενώ ο εργατολόγος του ινστιτούτου εργασίας της ΓΣΕΕ, Απόστολος Καψάλης, καθώς και ο πολιτικός επιστήμονας Gregor Kritidis περιέγραψαν με λεπτομέρειες την επίθεση των χρηματαγορών και την κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων. Τέλος, τη θέση των γερμανικών συνδικάτων για την Ελλάδα και την ανάγκη για πανευρωπαϊκούς εργατικούς αγώνες εξέφρασε ο Dierk Hirschel, διευθυντής οικονομικής πολιτικής του συνδικάτου VerDi.

Τόσο οι τοποθετήσεις των ομιλητών, όσο και η ζεστή υποδοχή του γερμανικού κοινού δείχνουν το ενδιαφέρον των γερμανών εργαζομένων για τους αγώνες στην Ελλάδα. Κοινή συνιστώσα όλων ήταν ότι η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη γραμμή σε μία μάχη ενάντια στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους σε όλη την Ευρώπη. Το κοινό συγκέντρωσε μάλιστα το ποσό των 900 ευρώ ως στήριξη στους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας και της Ελευθεροτυπίας. Θα ακολουθήσουν αντίστοιχες εκδηλώσεις σε Λύμπεκ, Αννόβερο και Αμβούργο (14, 15 και 16 Μαρτίου αντιστοίχως).

Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από την ομάδα Real Democracy Now! Berlin/GR και τα συνδικάτα IG Metall και VerDi. Είχε επίσης την υποστήριξη των ιδρυμάτων Rosa Luxemburg και Menschenwürde und Arbeitswelt καθώς και του συνδέσμου “Wir zahlen nicht für eure Krise”.

Βίντεο και φωτογραφίες από την εκδήλωση θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.reden.tk/?p=813&lang=el

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, 7/3/2012

Στην αποψινή μαζική γενική συνέλευση των εργαζομένων της Bestend αποφασίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία η υπογραφή του κειμένου που επεξεργάστηκαν οι νομικοί σύμβουλοι των σωματείων μας και της εργοδοσίας και το οποίο διασφαλίζει την καταβολή των δεδουλευμένων μας, ώστε να ακολουθήσει η άρση των ασφαλιστικών μέτρων (που δεσμεύουν τους τίτλους της εταιρείας) και προκειμένου να ολοκληρωθεί η υπό διαπραγμάτευση συμφωνία.

Επιφυλάξεις ως προς την υπογραφή του τελικού κειμένου εξέφρασε μικρή μερίδα εκ των συναδέλφων που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Απεργιακό δελτίο Νο 9

Αθήνα, 3 Μαρτίου 2012

Άλλη μια εβδομάδα πέρασε με συζητήσεις και επαφές για την καταβολή των δεδουλευμένων μας και το εργασιακό μας μέλλον. Ωστόσο, το deal «που σχεδόν έκλεισε», όπως επαναλαμβάνουν (εδώ και τρεις εβδομάδες τουλάχιστον) ο κ. Γιαννίκος και οι (εμφανιζόμενοι ως αγοραστές του τίτλου «Ο Κόσμος του Επενδυτή») κ.κ. Μπενέκος και Σκαναβής, μάλλον δεν περιλαμβάνει την εξόφλησή μας…
Συνοπτικά, τα συμπεράσματα των συνομιλιών της εβδομάδας που πέρασε συνοψίζονται στα εξής:
1. Οι «νέοι επενδυτές» μας ζητούν να τους εμπιστευτούμε (!) και να «αναλάβουμε το ρίσκο», ήτοι να υπογράψουμε την άρση των ασφαλιστικών μέτρων που έχουμε καταθέσει για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων μας, χωρίς να πάρουμε λεφτά στο χέρι, με την… υπόσχεση ότι αυτό θα γίνει τις επόμενες ημέρες (γενικά και αόριστα) και χωρίς κάποια νομική κατοχύρωση για μας.
2. Στο ποσό των δεδουλευμένων, που προτίθεται να μας καταβάλει η εργοδοσία, δεν περιλαμβάνονται οι ημέρες της επίσχεσης, με φαιδρές και ανυπόστατες δικαιολογίες.
3. Όσοι τελικά συνεχίσουν στην εταιρεία, που εκδίδει τον «Ελεύθερο Τύπο», θα υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένους όρους για τη διασφάλιση μας, για τους οποίους δεσμεύτηκε κατ’ επανάληψη η εργοδοτική πλευρά.

Κατόπιν τούτων, η γενική συνέλευση των εργαζομένων της Bestend αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ να μην άρει τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουμε καταθέσει και για τα οποία αναμένουμε την έκδοση της δικαστικής απόφασης, προτού καταβληθούν μέχρι τελευταίου λεπτού του ευρώ τα δεδουλευμένα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, στα οποία προφανώς περιλαμβάνονται βάσει νόμου και οι ημέρες της επίσχεσης.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Εργαζόμενοι της Bestend (εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή», περιοδικά «TiVο», «Δίφωνο», «Informer»)

Δικαστική απόφαση-βόμβα για τους συντάκτες σε ενημερωτικά sites και portals

Αναδημοσιεύουμε την είδηση από το ergasianews.blogspot.com:

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ: ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ SITES ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Το ERGASIANEWS είναι το μοναδικό ενημερωτικό blog που, πριν από μερικούς μήνες, τόλμησε να καταγγείλει τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής συντακτών σε ενημερωτικά sites και portals.
Η αγορά εργασίας στον τομέα του διαδικτύου είναι από τις δυσκολότερες (για να μην χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη λέξη) και οι συντάκτες θεωρούνται ανειδίκευτοι εργάτες και αμείβονται με τον κατώτατο βασικό μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες των sites βγάζουν εύκολο χρήμα από τις διαφημίσεις, αφενός γιατί ο χώρος του διαδικτύου καταγράφει σημαντική άνοδο στους δείκτες επισκεψιμότητας, αφετέρου τα λειτουργικά κόστη είναι σαφέστατα πιο χαμηλά σε σχέση με τις συμβατικές μεθόδους ενημέρωσης (εφημερίδες, τηλεόραση,ραδιόφωνο).
Το μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων), με απόφασή του στις 23/2, δικαίωσε εργαζόμενο συντάκτη στο site «dealnews.gr» που, αντί για το «μαύρο» μηνιάτικο των 450 ευρώ, ζητούσε να αναγνωριστεί η εργασία του ως εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου, και κατά συνέπεια να αμείβεται με βάση τα οριζόμενα στις συλλογικές συμβάσεις των ενώσεων συντακτών.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μπορεί να συνάπτει ένας δημοσιογράφος όταν ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου και εποπτείας του ως προς τον τόπο και χρόνο παροχής εργασίας. Επίσης αναφέρει ότι αυτό που διακρίνει την εξαρτημένη εργασία από την ανεξάρτητη (το αποκαλούμενο και «μπλοκάκι») δεν είναι το ποσοτικό στοιχείο, δηλ. η σώρευση περισσοτέρων ενδείξεων δέσμευσης και εξάρτησης, αλλά το ποιοτικό, δηλ. η ιδιαίτερη ποιότητα της δέσμευσης και εξάρτησης, η οποία έχει για τον εργαζόμενο συνέπειες που καθιστούν απαραίτητη την ιδιαίτερη ρύθμιση της σχέσης του με τον εργοδότη και δικαιολογούν την ειδική προστασία από το εργατικό δίκαιο.
Όταν δηλαδή ένας εργαζόμενος σε ειδησεογραφικό site δουλεύει και 7 και 8 και 12 μέρες συνεχόμενα, και αργίες και Σαββατοκύριακα, και αναλαμβάνει «βάρδιες» έχοντας έναν αρχισυντάκτη πάνω από το κεφάλι του, δεν μπορεί να αμείβεται ως «ελεύθερος επαγγελματίας», όπως συνηθίζουν να πράττουν σε συντριπτικό βαθμό τα αφεντικά των sites, αλλά δικαιούται να παίρνει όλα τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις (δώρα, επιδόματα, νυχτερινά, υπερωρίες, αποζημίωση απόλυσης και ό,τι άλλο τέλος πάντων έχει μείνει όρθιο από τη μνημονιακή επίθεση των αφεντικών).
Ακόμα, το δικαστήριο αναγνωρίζει την ιδιότητα του εσωτερικού συντάκτη στους εργαζόμενους των sites που, προσερχόμενοι καθημερινά και σε συγκεκριμένο ωράριο στα γραφεία της εταιρείας, αφού συλλέγουν πληροφορίες τηλεφωνικά, μέσω του διαδικτύου ή και με πρωτογενή έρευνα, συντάσσουν τα σχετικά κείμενα τα οποία δημοσιεύονται μετά από έλεγχο του αρχισυντάκτη. Άρα οι εργαζόμενοι σε ειδησεογραφικά sites έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσουν όλα όσα αναγνωρίζονται στους συντάκτες, πολλά παραπάνω δηλαδή από τον κατώτατο μισθό της ΓΣΕΕ που δίνουν ορισμένοι εργοδότες, όσα δεν επιλέγουν τα «μαύρα» ή το «μπλοκάκι».
Έχοντας ως βάση όλο το παραπάνω σκεπτικό, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο συγκεκριμένος εργαζόμενος θα έπρεπε να έχει πληρωθεί σύμφωνα με τη σύμβαση της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ, η οποία άσκησε πρόσθετη παρέμβαση στο δικαστήριο υπέρ των διεκδικήσεων του απολυμένου εργαζόμενου.) και ειδικότερα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αριθμ. 49548/2372 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τις επιχειρήσεις περιοδικών εκδόσεων που δεν είναι μέλη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου (ΣΕΠΤ). Έτσι επιδίκασε στον εργαζόμενο ένα ποσό από τα δεδουλευμένα του, το οποίο ζητούσε με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της εταιρείας «Π.Δ. Εκδόσεις ΕΠΕ».